Dialexeis

ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα τοῖς νῦν τακτικοῖς καὶ ἰατροῖς καὶ ἡνιόχοις·

τὰ δὲ τοῦ ἔρωτος πάντα ἑξῆς δίεισιν, καὶ ἔργα, καὶ ἡλικίας, καὶ εἴδη, καὶ πάθη, τὰ καλά, τὰ αἰσχρά, τὸν σώφρονα ἔρωτα, τὸν ἀκόλαστον, τὸν δίκαιον, τὸν ὑβριστήν, τὸν ἐπιμανῆ, [*](Ed. Duebn. p.99) τὸν || πρᾶον· καὶ ἔστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι ἀρχαῖος, ἀλλὰ τεχνίτης δεινῶς, (Ε 304) οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν.

Αὐτίκα ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο, ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής· [*](3 τάττειν στράτευμα cf. Pa. Plut.vit.Hom. 192 lulian. II 53c Dio Chrys. 55. 19 || 4 Πραμνίου sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom 106 Plat. lon. 538 c Athen. l 10 a || 5 κακοὺς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 193 Dio Chrys. 56. 8 vi. etiam or. 10. 6 b ἱππῆας μὲν sq. 15 ἐρασταὶ δύο scil. Achilles et Agamemnon vi. or. 26. 5 c) [*](13 in mge ἀρχαῖος (schol. recent.) R!) [*](1 ἔχομεν N ἕλωμεν Canterus διώκωμεν Markl. ἐρῶμεν (vel ἑλώμεθα) Reiske || 2 ἐκδιδάσκει Duk. | ἰδέσθαι (ειδεσθαι R)] ἰᾶσθαι Dav. (Duebn.) ἰατρεύεσθαι Steph. sed coniungendum ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι ut θαῦμα ἰδέσθαι al. et ita vertit Pacc. (,,is cum alia omnia simpliciter admodum atque antiqua ruditate docere vi- deatur: ut est aurigari, ut exercitum ordinare“ σ²) || 3 νύσῃ (suprascr. σ) R! || 3 4 ἐγχριφθῆναι ΜΝ a || 4 Πραμνίου (ου in ras.) R! || 9 δεισιν H δῦσι Μ δύσῃ Ν ||10 καλὰ 〈καὶ〉 τὰ α(δ) 12 ἐν τοῖς τοιούτοις ΜΝα(δ) τοῖς τοιούτοις θ || 13 δεινός Μ α(δ Δ) || 14 εἰσ᾿ Homerus || 15 αἰχμαλώτῳ (αἰχμ- in ras) R! 16 ἐπιμανής (ιμ in ras.) R! | ἐμπαθής] εὐπαθής Combes)

τοιοῦτος αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ ἀεὶ μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως παῤ ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν, ὅσον ἐκείνης, λέγει.

Ἔδειξεν καὶ τὸν χαμαιεύνην ἔρωτα ἐπὶ τῆς Ἥρας καὶ τοῦ Διός· καὶ τὸν ὑβριστὴν ἐπὶ τῶν μνηστήρων· καὶ τὸν γόητα ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς· καὶ τὸν φαρμακέα ἐπὶ τῆς Κίρκης· καὶ τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ, τὸν πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ, καὶ μέχρι θανάτου προερχόμενον, νέων καὶ καλῶν ἀμφοτέρων, καὶ σωφρόνων, [*](87a)τοῦ μὲν παιδεύοντος, τοῦ δὲ παι|δευομένου· ὁ μὲν χθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν ἄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται·