Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐπιδειξαμένου γὰρ αὐτῷ τοῦ Μυρινουσίου Φαίδρου λόγον ὑπὸ Λυσίου τοῦ Κεφάλου συγγεγραμμένον ἐρωτικόν, οὐκ ἔφη θαυμάζειν, πλῆρες τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον, ἀλλοτρίων ναμάτων, ἦπου Σαπφοῦς τῆς καλῆς (οὕτω γὰρ αὐτὴν ὀνομάζων χαίρει διὰ τὴν ὥραν τῶν μελῶν, καίτοι μικρὰν [*](CH) οὖσαν καὶ μέλαιναν) ἢ Ἀνακρέοντος, φησίν, τοῦ σοφοῦ.

Τὸν δὲ ἐν τῷ συμποσίῳ λόγον, εἰς ἔρωτα ἔπαινον, Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν·

ἀλλὰ εἴτε Μαντινική, εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν ἡ τοῦ λόγου μήτηρ, πάντως γε οὐκ ἴδιοι οἱ τοῦ Σωκράτους ἐρωτικοὶ λόγοι, οὐδὲ πρώτου· θεασώμεθα γὰρ οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι.

Οὗτος γάρ μοι δοκεῖ πολυφωνότατος ὢν καὶ δεινὸς ὁμοῦ τοῖς καλοῖς τὰ αἰσχρὰ ἱστορεῖν, τὰ μὲν ὅπως [*](5 πλῆρες τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον e Plat. Phaedr. 235 c || 6 Σαπφοῦς τῆς καλῆς . . ἢ Ἀνακρέοντος τοῦ σοφοῦ ex Plat. Phaedr. 235c cf. Themist. 13.170d ||10 Μαντινικῇ γυναικὶ e Plat. symp. 201d || 16 τοῖς καλοῖς τὰ αἰσχρὰ sq vi. or. 26.5 b sq) [*](5 πλῆρες — 8 μέλαιναν p) [*](3 in mge φαῖδρος | λυσίας 8 ἀνακρέων (schol. recent.) R in mge σημείωσαι σαπφὼ ἡ καλή (schol. rec.) R! 7 in mge σημείωσαι Μ || 15 in mge σημείωσαι περὶ τῶν παῤ ὁμήρῳ ἐρω- τικῶν (schol. recent.) R!) [*](1.2 αὐξανό〈μενον, ἀπαρνού〉μενον (vi. p 234 14) Hob. αὐ- ξανόμενον codd. ἐξαρνούμενον Schenkl cum Dav. (qui et ἀναι- νόμενον) ἐξομνύμενον Markl. (Duebn.) || 3 Μυρινουσίου (suprascr. ν man. ant.) R! Μυρηνουσίου ΜΝ φ Μυρρινουσίου α(δΔ) 4 συγγεγραμμένου RΝ || 5 ἔχειν φησὶν n ἔχειν Markl. |ἀλλοτρίων (ιων in ras. ex ιον) R || 6 ἤπου α(δ Δ°) || 7 in mge CH(μειωϲαι) (schol. vet u) R! || 9 λόγον] λεγόμενον Reiske | 〈τὸν〉 εἰς φα(δ) 10 μαντικῇ ΜΝ | εἴτε in ras. R! || 12 οἱ τοῦ] τοῦ α(δ Δ) αὐτοῦ τοῦ Schenkl |Σωκράτους (τους in ras.) R! | 〈οἱ〉 ἐρωτικοὶ α(θ) )

228
ἔχωμεν, τὰ δὲ ὅπως φεύγωμεν, τὰ μὲν ἄλλα εὐήθως πάνυ καὶ ἀρχαίως ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι, καὶ ἡ | νιοχεῖν, [*](86 b) καὶ τάττειν στράτευμα· ἐν νύσσῃ μὲν παραινῶν ἐγχριμφθῆναι τὸν ἐπὶ λαιᾷ ἵππον, κυκεῶ δὲ Πραμνίου διδοὺς τοῖς κάμνουσιν, τοὺς δὲ κακοὺς ἐν μέσῳ τάττων τῶν ἀγαθῶν, καὶ τοὺς ἱππεῖς διακρίνων τῶν πεζῶν·

ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα τοῖς νῦν τακτικοῖς καὶ ἰατροῖς καὶ ἡνιόχοις·

τὰ δὲ τοῦ ἔρωτος πάντα ἑξῆς δίεισιν, καὶ ἔργα, καὶ ἡλικίας, καὶ εἴδη, καὶ πάθη, τὰ καλά, τὰ αἰσχρά, τὸν σώφρονα ἔρωτα, τὸν ἀκόλαστον, τὸν δίκαιον, τὸν ὑβριστήν, τὸν ἐπιμανῆ, [*](Ed. Duebn. p.99) τὸν || πρᾶον· καὶ ἔστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι ἀρχαῖος, ἀλλὰ τεχνίτης δεινῶς, (Ε 304) οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν.

Αὐτίκα ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο, ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής· [*](3 τάττειν στράτευμα cf. Pa. Plut.vit.Hom. 192 lulian. II 53c Dio Chrys. 55. 19 || 4 Πραμνίου sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom 106 Plat. lon. 538 c Athen. l 10 a || 5 κακοὺς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 193 Dio Chrys. 56. 8 vi. etiam or. 10. 6 b ἱππῆας μὲν sq. 15 ἐρασταὶ δύο scil. Achilles et Agamemnon vi. or. 26. 5 c) [*](13 in mge ἀρχαῖος (schol. recent.) R!) [*](1 ἔχομεν N ἕλωμεν Canterus διώκωμεν Markl. ἐρῶμεν (vel ἑλώμεθα) Reiske || 2 ἐκδιδάσκει Duk. | ἰδέσθαι (ειδεσθαι R)] ἰᾶσθαι Dav. (Duebn.) ἰατρεύεσθαι Steph. sed coniungendum ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι ut θαῦμα ἰδέσθαι al. et ita vertit Pacc. (,,is cum alia omnia simpliciter admodum atque antiqua ruditate docere vi- deatur: ut est aurigari, ut exercitum ordinare“ σ²) || 3 νύσῃ (suprascr. σ) R! || 3 4 ἐγχριφθῆναι ΜΝ a || 4 Πραμνίου (ου in ras.) R! || 9 δεισιν H δῦσι Μ δύσῃ Ν ||10 καλὰ 〈καὶ〉 τὰ α(δ) 12 ἐν τοῖς τοιούτοις ΜΝα(δ) τοῖς τοιούτοις θ || 13 δεινός Μ α(δ Δ) || 14 εἰσ᾿ Homerus || 15 αἰχμαλώτῳ (αἰχμ- in ras) R! 16 ἐπιμανής (ιμ in ras.) R! | ἐμπαθής] εὐπαθής Combes)

229
ὁ μὲν ἀποφλογοῦται τὰ ὄμματα, καὶ λοιδορεῖται πᾶσιν καὶ ἀπειλεῖ· ὁ δὲ ἀναχωρεῖ ἐφʼ ἡσυχίας, καὶ δακρύει κείμενος, καὶ ἀλύει, καὶ ἀπελεύσεσθαι φησίν, καὶ οὐκ ἄπεισιν. Ἄλλη εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος·

τοιοῦτος αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ ἀεὶ μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως παῤ ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν, ὅσον ἐκείνης, λέγει.