Dialexeis

Συνελόντι δʼ εἰπεῖν, τίς ὄνησις τοῦ εἰδέναι, εἰς ἅπερ συντελεῖ τὸ εἰδέναι; τίς χρεία ἰατρῷ τῆς τέχνης, μὴ ὑγιάζοντι κατὰ τὴν τέχνην; τίς χρεία Φειδίᾳ τῆς τέχνης, μὴ προστιθέντι αὐτὴν τῷ ἐλέφαντι καὶ τῷ χρυσῷ; Σοφὸς ἦν δήπου καὶ ὁ Νέστωρ·

ἀλλὰ ὁρῶ τὰ [*](6.7 ἄγονον καὶ ἀργὸν καὶ ἄκαρπον ═ or. 11. 5 e ἐκτετμη- μένον sq. or. 34. 4 a vers. finem ‖ 13 τίς ὄνησις sq. vi. or. 27. 3 a cf. Erict. diss. l 1.1 Stob. ecl. II 130 Hierax ap. Stob fl. 9. 58 Muson. ap. Stob. fl. 29 78 14 ἰατρῷ sq. vi. or. 27 3 a Stob. ecl. lI 130 Muson. ap. Stob. fl. 29. 78 ‖ 15 Φειδίᾳ vel in universum ἀγαλματουργικῇ ut or. 27. 3a vers. finem cf. Hierax ap. Stob. fl.9. 58) [*](14 τίς χρεία — 17 χρυσῷ n) [*](1. 2 ὁ φρόνιμος] ὁμόφρονος B ‖ 2 ἔχων; οὐκ ἄλλος· τί οὖν Reiske ὁ μὴ] μὴ ὁ φσ(Δ) 4 στρατηγικὸς Markl. (Daebn.) στρα- τηγικώτατος μὴ Reiske | ἀναρχικώτατος harkl. ‖ 6 ψυχ (ῇ in ras ex ῆς) R! ‖ 7 καὶ ἀργὸν om. B μηδʼ Reiske | αὐτοῖς BN αὐτοῦ φα(θ) αὐτὴν (ὀνήσειν) vel αὐτῶν (ὀνῆσαι) Dav. ὀνήσασθαι MN α(θ) ὀνήσειν Reiske ‖ 8 ὀφελήσειν R! ‖ 10 συνιῶμεν α(θ) ‖ 11 ἔχει R! (postea mutatum) B (vi ad p. 98.14) ἔχῃ cett. (δ Δ) ‖ 13. 14 〈μὴ〉 εἰς ἅπερ BB 〈εἰ μὴ〉 εἰς ἅπερ (ἔργα) Hahn cum Knebelio (Dav.2) 〈μὴ ποιοῦντα (vel ἐργαζομένῳ)〉 εἰς ἅπερ Heins ‖ 14 συν- τελεῖ (ει in ras) R! | ἰατρῷ τῆς] ἰατρικῆς B ‖ 17 χρυσῷ] χρησμῷ B )

Σοφὸς ἦν ὁ Ὀδυσσεύς· ἀλλʼ ὁρῶ τὰ ἔργα, τοῦτο μὲν ἐν γῇ, τοῦτο δὲ ἐν θαλάττῃ· (α 3) πολλῶν δʼ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα, καὶ νόον ἔγνω, (α 5) ἀρνύμενος ἤν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.

Καὶ πρὸς τούτῳ ἔτι ἦν σοφὸς ὁ Ἡρακλῆς· ἀλλὰ οὐχ αὑτῷ σοφός, ἀλλὰ ἐπὶ πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν ἡ σοφία ἔτεινεν. Οὗτος ὁ θηρίων καθάρτης, οὗτος ὁ τυράννων σωφρονιστής, ὁ δουλείας ἐλευθερωτής, ὁ ἐλευθερίας νομοθέτης, ὁ δικαιοσύνης βεβαιωτής, εὑρετὴς νόμων, ἀληθευτὴς λόγων, κατορθωτὴς ἔργων.

Κἰ δὲ ἤθελεν ὁ Ἡρακλῆς ἐπαναχωρήσας καθʼ ἡσυχίαν βιοῦν, καὶ σχολὴν ἄγειν, καὶ διώκειν σοφίαν ἀπράγμονα, ἦν ἂν δήπου ἀνθʼ Ἡρακλέους σοφιστής, καὶ οὐδεὶς ἂν αὐτὸν ἐτόλμησεν εἰπεῖν παῖδα Διός.

Οὐδὲ γὰρ ὁ Ζεὺς σχολὴν ἄγει· ἡ γὰρ ἂν ἐπαύσατο καὶ οὐρανὸς περιφερόμενος· καὶ γῆ τρέφουσα, καὶ ποταμοὶ ῥέοντες, καὶ δεχομένη θάλαττα, καὶ ὧραι ἀμείβουσαι, καὶ Μοῖραι [*](3 Ὀδυσσεύς . . Ἡρακλῆς or. 34. 8 a, b ‖ 5 πολλῶν sq. vi. or. 16. 6 c 15 σοφιστής cf. Themist. π. ἀρετῆς 27 480 Wober Leipr. stud. X 240 ‖ 16 παῖδα Διός vi or. 34.8 b 16. 17 οὐδὲ ὁ Ζεὺς σχολὴν ἄγει vi. or. 8. 8 a Epicurum petit ut or. 4. 9 b 17 οὐρανὸς περιφερόμενος sq. scil. ἔργα θεοῦ vi. or. 11. 5 d 19 ὧραι ἀμείβουσαι nam ὡρῶν ταμίας est vi. or. 41 2 b | Μοῖραι vi. or. 13. 9 a, b) [*](9 οὗτος — καθάρτης v (:καθάρτης) ‖ 12 ἀληθευτὴς — ἔργων ν (: καθάρτης)) [*](3 μὲν in ras. R! ‖ 5 καὶ νόον Ri 7 τούτων MN τούτοις φα(θ) 8 τὴν σοφίαν φα(δ) 9 καθαρτής v (Duebn.) ‖ 15 ἂν (post οὐδεὶς) om. Ϛ(δ Δ°) ‖ 17 ἡ (in ras. l) γὰρ] καὶ (mutat. in εἰ) γὰρ B 19 δεχομένη] διαχεομένη Markl. )

Ἀλλʼ ἡ Διὸς πραγματεία ἄτρυτος οὖσα καὶ διηνεκὴς καὶ ἀκοίμητος, καὶ μηδέποτε ἀπαγορεύουσα, μηδὲ ἐπαναχῶοροῦσα τοῦ ἑαυτῆς ἔργου, ἀέναον χορηγεῖ τὴν σωτηρίαν τοῖς οὖσιν.

Οὕτω που καὶ βασιλέων τοῖς ἀγαθοῖς καὶ Διὶ ὁμοίοις παραινεῖ διʼ ὀνειράτων ὁ Ζεύς, (Β 24/25) οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα, ᾧ λαοί τʼ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλεν.