Dialexeis

Τίς ἂν οὖν ἀμάρτοι [*](1 Ἐρινὺς vi. or. 35 8 e ταῦτα αἱ Ποιναί sq. 2 Αἶσα cf. Cor- nut. 13 || 3 εἱμαρμένης ὀνόματα cf Chrysipp ap. Stob. ecl I 79 Ps. Aristot π. κόσμου 7. 5 (= Stob. ecl. l 82) Cornut. 13 || 11. 12 συμφορῶν ἀνθρωπίνων ut postea ὀχετοὶ μοχθηρίας vi. or. 41. 4 b 13 ἀπὸ τῆς Αἴτνης τὸ πῦρ et ἐξ Αἰθιοπίας ὁ λοιμὸς exempla malorum ,,physicorum“ vi. or. 5. 4 g; 41. 4 h vi. etiam supra § V b et or 7. 4 b) [*](1 ὁράματι] δράματι HB (∠) ταῦτα τὰ κενὰ Duebn. | ἤ γε Schenkl ἥ τε Reiske (Duebn.) || 2 διʼ ἀνοίας Grotius (Duebn .) δὴ ἀνοίας Reiske διαδίδοται Dav ἀδιανόητα Duk. προνοίας ἢ Markl. sed ‘mentisʼ = mente ficta, excogitata? || 3 〈οὐχ〉 εἰμαρμένης Reiske ἡμαρτημένης Heins. | καθειργμένης Reiske 4 〈ταῦτα〉 καὶ τὸν Heina. Reiske | 5 ἀρχαίων M om. B || 7. 8 ταῦτα δὲ τὸν nescio unde θ || 13 ὡς ἐξ Αἰθιοπίας — 14 λοιμὸς ῥεῖ om. BM (in mge add) ὥσπερ ἐξ M (in mge) N α(δ) || 14 ἐπὶ μίαν γῆν (vel ἐπὶ τὴν Σικελικὴν) Markl ἐπὶ τὴν γῆν (vel ἐπὶ τὴν ἀκτὴν) Reiske ἐπὶ τὴν Κατάνην Toupius (Emendat. II 305) 16 ἀένναοι ϛ(δ) | μαντειῶν MB α(θ))

Πρόδικος μὲν Ἡρακλέα ἄγει ἐν τῷ μύθῳ ἄρτι ἡβάσκοντα καὶ ἀνδριζόμενον ἐπὶ διττὰς ὁδούς, Ἀρετὴν b καὶ Ἡδονήν ἐπιστήσας ἡγεμόνας ἑκατέρᾳ τῇ ὁδῷ·

ἡ μὲν αὐτῷ σοβαρὰ τῶν ἡγεμόνων, ἡ δὲ εὐσχήμων ἰδεῖν, βαδίζουσα ἠρέμα, φθεγγομένη μουσικῶς, βλέμμα πρᾶον [*](3 ὁ Ἀπόλλων sq. vi. or. 3. 1b || 8 Πρόδικος sq. Prodici fa- bulam a Xenophonte traditam (mem. lI 1. 21) simil. ad illu- strandam amicitiam adulationemque adhibet Themist. 22. 280a (cf. Welker kl. Schrift. lI 488 sq. Weber Leipz. Stud. X 248. 4) cf. etiam Dio Chrys. l 66 sq. Philo de merc. meretr. 2sq. lulian. 2. 56d Lucian. somn. 8 Galen. protrept. (Kaibel 27) Cebes tab. 18 Silius Ital. pun. XV Cicer. offic. l 32. 118 Clem. Alex. paed. lI 10 110 Quintil. IX 2. 36 || 11 εὐσχήμων ἰδεῖν cf. Xenoph. mem. II 1 22 τὴν μὲν εὐπρεπῆ ἰδεῖν Dio Chrys. l 70 εὐειδῆ || 12 βλέμμα πρᾶον cf. Xenoph. mem. lI 1. 22 τὰ ὄμματα αἰδοῖ (κεκοσμημένη)) [*](Codices RPBMNφ (═ Paccius) α (═ Stephanus); H (teste Davisio)) [*](5 ΙΔʹ R! || 7 in mge ιζ΄ numerus πίνακος, non orationis ut voluit Schier) R! | τίσιν — φίλου R add. κ΄ Z (teste Schenkl) add. λόγος δ΄ φα τοῦ αὐτοῦ τίσι — φίλου NP τοῦ αὐτοῦ περὶ τοῦ τίσι — φίλου M om. (spat. rubric. relicto) B || 8 μὲν] τὸν Markl. (Schier) || 11 σοβαρὰ non venerabilis (ut vol. Markl. Schier), sed arrogans (de Voluptate dictum, ad quam verbis ἡ δὲ δευτέρα p. 171. 1 revertitur) | ἡ δὲ (scil. Ἀρετὴ)] ἅτε Markl. ἅτε δὴ Duk. del. Boissonade (ad Aristaenet. p. 509) (Duebn.) | ἰδεῖν· 〈ἡ μὲν〉 Reiske)

ἡ δὲ δευτέρα θρυπτική, ἐπίχριστος, χλανιδίοις ἐξηνθισμένη, βλέμμα ἰταμόν, βάδισμα | [*](69 a) ἄτακτον, φωνὴ ἄμουσος.

Ταῦτα ὁρᾶ καὶ ὁ Ἡρακλῆς, ἅτε Διὸς παῖς, καὶ ἀγαθὸς τὴν φύσιν, καὶ χαίρειν τῇ Ἡδονῇ φράσας, ἐπιτρέπει ἑαυτὸν τῇ Ἀρετῇ ἄγειν.

Φέρε καὶ ἡμεῖς πλάττωμεν μῦθον, διττὰς ὁδούς, καὶ ἄνδρα ἀγαθόν, καὶ ἡγεμόνας ταῖν ὁδοῖν, ἀντὶ μὲν τῆς Ἀρετῆς τὸν φίλον, ἀντὶ δὲ τῆς Ἡδονῆς τὸν κόλακα.

Οὐκοῦν ‖ καὶ τούτω διαφέρετον σχήματι καὶ βλέμιματι [*](Ed. Duebn. p.79) καὶ ἀμπεχόνῃ καὶ φωνῇ καὶ βαδίσματι·