Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

[*]((cf. Herodot. l 53))

  • Κροῖσος Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν
  • καταλύσει·
  • ὅτι μὲν διαβήσεται οὐ λέγει, τί δὲ πείσεται διαβὰς λέγει.

    Εἰ δὲ ἀπαλλάξεις τῆς συμπλοκῆς καὶ διοικίσεις [*](μήσιος exempla divinationis humanae sicut Bacis Epimenides Sibylla cf. Cicer. de div. I 18.34) [*](5 μὴ σπεῖρε sq. cf. Lucian. lup. conf. 13 (636) τὸ μὲν γὰρ τοῦ Λαΐου καὶ γέλοιον τὸ μὴ σπεῖρε sq. Chrysipp. (Gercke Chrys. 117) || 13 Κροῖσος sq. vi. or. 5. 2a cf. Cicer. de div. l 19.37 ‘quae Croeso Pythius Apollo, ut de naturali divinatione dicam, re- sponderit quis ignoret’ Lucian. lup. conf. 14 (636)) [*](5 ἄλοκα] in mge ἄλοξ, ἡ αὔλαξ (vet. schol. a) R) [*](1. 2 λιμόν Nα(δ) || 2 Τιμήσιος RHB Τιμάσιος cett. (δ) Τιμη- σίας Heins. || 3 ἄλλοι Δ⁰ (cum H?) | τὰ ὅσα θ (err. typ. ex Lario- tiana) || 5 σπεῖρε (ε in ras.) R! σπείρη B | ἄτερ] βίᾳ περ B βίᾳ Dav.2 cum Euripide || 7 ἢν] εἰ Nα(δ) cum Euripide | φυ- τεύσεις BNα(δ) φυτεύσῃ Duk. τεκνώσεις Euripides | παῖδα M cum R! παῖδʼ cett. (δΔ) cum Euripide | σε N cum R! σ᾿ cett. (δ Δ) cum Euripide || 8 φῦς R φύς cett. (δ Δ) Euripides || 15 πεί- σεται (αι in ras.) R! || 16 συμπλοκῆς] μαντικῆς B | διοικήσεις R Dav.2 διακίσεις α Heins. διασχίσεις Steph. (δ))

    165
    μαντικὴν θεοῦ καὶ ἀνθρώπου νοῦν, καὶ διέλυσας [*](Ed. Duebn. p. 77) ἁρμονιῶν τὴν μουσικωτάτην.

    Οἶκος οὗτος εἷς θεῶν καὶ ἀνθρώπων, οὐρανὸς καὶ [*](67b) γῆ, δυοῖν ἑστία ἢ ὀχήματα, τὰ | ἀθάνατα.

    Ὧν τὸν μὲν νέμονται θεοὶ καὶ θεῶν παῖδες, τὴν δὲ ὑποφῆται θεῶν, ἄνθρωποι, οὐ ‘χαμαιεῦναι’, καθʼ Ὅμηρον, (Π 235) οὐδὲ ‘ἀνιπτόποδες’, ἀλλὰ ἄνω εἰς τὸν οὐρανὸν ὁρῶντες ὀρθῇ τῇ ψυχῇ, καὶ ἀνηρτημένοι τῇ γνώμῃ πρὸς τὸν Δία. Διέλαχον δὲ αὐτῶν τοὺς βίους ἐπιστάται θεοί·