Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ἐγὼ δὲ μὴ ὅτι θεόν, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἄνδρα ἀγαθόν, ἀξίως ἐπιπηδᾶν τῷ ἀληθεῖ· οὐδὲν γὰρ σεμνὸν [*](12 ἀριθμὸν ψάμμων sq. vi. or. 11. 6 c || 13 ἀτόπου λέβητος vi. or. 11. 6 c || 20. 21 μὴ ὅτι θεόν, ἀλλʼ οὐδὲ ἄνδρα ἀγαθόν ═ or 5.3 a) [*](21 οὐδὲν — p. 161. 4 ὤνησεν n) [*](4 γὰρ (post τὸ) om. φ? || 6 ὡς δεῖ] ὡδὶ φ? („rem totam ita dis- tinguere“ σ2) et ita Hahn || 8 νόμου] νοῦ Heins. μοι Dav.2 μόνου Duk. del. Markl. || 10 καὶ τὰ τίμια om. in mge ead. man. add. R! || 11 θείου ΒΜΝ α! || 14 δηλαδὴ] εἰ δὲ δὴ (del. καὶ) Duk. || 15 〈καὶ〉 τὸ ἀληθὲς Dav.2 || 15 μαθεῖν κἂν οὐ συμφέρῃ Markl. μαθεῖν δὲ καὶ συμφέρει Reiske [μαθεῖν] κἂν συμφέρῃ 〈μαθεῖν〉 Heins. lac. ind. Duebn. || 17 (et p. 161. 5) ἡγῇ Ϛ(δΔ⁰) || 18 ἐγειρόντων B (supr. α) Nα corr. Steph. || 20 ἐγὼ scil. ἡγοῦμαι (an scriben- dum λέγω?) || 21 ἀξιῶ α(δ Δ))

161

τὸ τἀληθῆ λέγειν, εἰ μὴ γίγνοιτο ἐπʼ ἀγαθῷ τοῦ μαθόντος. Οὕτω καὶ ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾶ, καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον, καὶ κυβερνήτης ναύτας, καὶ δεινὸν οὐδέν· ἀλλὰ ἤδη καὶ ψεῦδος ὤνησεν ἀνθρώπους, καὶ τἀληθὲς ἔβλαψεν.

Εἰ μὲν οὖν ἄλλό τι ἡγεῖ εἶναι τὴν μαντικήν, ἢ νοῦν θεῖον, διαφέροντα τοῦ ἀνθρωπίνου ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι, νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ·

εἰ δέ ἐστιν οὐδὲν ἀλλοιότερον, ἢ ὅσον τὸ ἐξ ἡλίου φῶς τοῦ ἐκ πυρός, φῶς δὲ ἑκάτερον, ἀγάπα μὲν τὸ λαμπρότερον, μὴ ἀτίμαζε δὲ τῇ διαιρέσει τὸ ἀμαυρότερον.

[*](66 b)

Ἀλλʼ ἡγοῦ τὸ πᾶν τοῦτο ἁρμο|νίαν τινὰ εἶναι ὀργάνου μουσικοῦ, καὶ τεχνίτην μὲν τὸν θεόν, τὴν δὲ ἁρμονίαν αὐτὴν ἀρξαμένην παῤ αὐτοῦ, διʼ ἀέρος ἰοῦσαν, καὶ γῆς καὶ θαλάττης, καὶ ζῴων, καὶ φυτῶν, ἐμπεσοῦσαν μετὰ τοῦτο εἰς πολλὰς καὶ ἀνομοίους φύσεις, συντάττειν τὸν ἐν αὐταῖς πόλεμον· ὡς κορυφαία ἁρμονία, ἐμπεσοῦσα εἰς πολυφωνίαν χοροῦ, συντάττει τὸν ἐν αὐτῇ θόρυβον. ||

[*](2. 3 ἰατρὸς νοσοῦντα ἐξαπατᾷ, καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον cf. Xenoph. mem. lV 2. 17 (═ Stob. fl. 9. 59) || 4 ψεῦδος ὤνησεν ἀν- θρώπους cf. Xenoph. mem. IV 2. 17 Plat. republ. II 382 c III 389b (ap. Stob. fl. 49. 95) Orig. c. Cels. IV 171 Philo (Wendland neu entd. fragm. p. 88. 90) Herodoto lsocrate aliis auctoribus allatis Eustath. Odyss. 1455. 20 || 7 πολεμεῖν λόγον λόγῳ ut or. 11. 1 a || 8 ὅσον τὸ ἐξ ἡλίου φῶς sq. similitudine eiusdem acuminis com- probatur eadem res or. 6. 1 e || 11 τὸ πᾶν τοῦτο ἁρμονίαν τινὰ sq. spectat τὴν ἁρμονίαν τοῦ ὅλου quam similitudinem suppe- dit. Ps. Arist. π. κόσμου (cf. Zeller Sitzungsber. d. Berl. Acad 1885 l 401) cf. Diog. ep. 39. 3 Plut. defect. orac. 436 sq. 12 τεχ- νίτην sq. vi. infra § lV c || 16 ὡς κορυφαία ἁρμονία vi. or. 9. 1 e cf. Lucian. lcarom.17)[*](6 τοῦ ἀνθρώπου MNα νοῦ ἀνθρωπίνου nescio unde δ τοῦ ἀν- θρωπίνου ἢ Hahn || 7 λόγῳ λόγον Mα(δ) || 10 διερέσει (suprascr αι) N || 13 αὐτὴν] ταύτην Markl. || 16 συνταράττειν MN | κορυ- φαιαρμονία (add. α man. post.) R! || 17 χορῶν B)

162

[*](Ed. Duebn. p. 76)

Τίς δὲ ὁ τρόπος τῆς θείας τέχνης, ὀνόματι μὲν εἰπεῖν οὐκ ἔχω, εἴσῃ δὲ αὐτῆς τὴν δύναμιν ἐξ εἰκόνος ἣ οἵα δήποτε·

ἐθεάσω νεῶν ἐρύσεις ἐκ θαλάττης ἄνω, καὶ λίθων ἀγωγὰς ὑπερφυῶν κατὰ μέγεθος, παντοδαποῖς ἑλιγμοῖς καὶ ἀναστροφαῖς ὀργάνων· ὧν ἕκαστον πρὸς τὸ πλησίον τὴν ῥώμην νειμάμενον, ἕτερον ἐξ ἑτέρου διαδεχόμενον τὴν ἀγωγήν, κινεῖ τὸ πᾶν· καὶ τὸ μὲν ὅλον ἔχει τὴν αἰτίαν τοῦ ἔργου· συνεπιλαμιβάνει δέ τι αὐτῷ καὶ τὰ μερικά.

Κάλει τοίνυν τεχνίτην μὲν τὸν θεόν, ὄργανα δὲ τοὺς λογισμοὺς τοὺς ἀνθρωπίνους, τέχνην δὲ τὴν ἀνθρωπίνην σπῶσαν ἡμᾶς ἐπὶ τὴν ἀγωγὴν τῆς εἱμαρμένης.

Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας εἰκόνος δεῖ, νόει μοι στρατηγὸν μὲν τὸν θεόν, στρατείαν δὲ τὴν ζωήν, ὁπλίτην δὲ τὸν ἄνθρωπον, σύνθεμα δὲ τὴν εἱμαρμένην, ὅπλα δὲ τὰς εὐπορίας, πολεμίους δὲ τὰς συμφοράς, σύμμαχον δὲ τὸν λογισμόν, ἀριστείαν δὲ τὴν ἀρετήν, ἧτταν δὲ τὴν μοχθηρίαν, μαντικὴν δὲ τὴν τέχνην αὐτὴν τὴν ἐκ τῆς παρασκευῆς ἐπισταμένην τὸ μέλλον.

Καὶ γὰρ κυβερνήτης ναῦν [*](9. 10 τεχνίτην sq. (ut supra § lllg) simil. vi. or. 41. 4 d || 10 ὄρ- γανα sq. vi. or. 13. 7 b simil. ψυχὴν ὄργανον θεοῦ appellat Plu- tarch. de Pyth. orac. 21. 404c || 17 ἀριστείαν δὲ sq. vi. or. 8. 7 b cf. etiam Muson. ep. (Hense p. 142 7 sq.) || 19 sq. κυβερνήτης . . στρα- τηγὸς . . ἰατρὸς scil. τῆς ἀνθρωπίνης γνώμης exempla cf. Xenoph. mem l 1. 7 Cicer de div. l 14. 24 Orig. c. Cels. 4 227 Philo de prov. 31) [*](3 ἣ] ἢ M ἡ BH om. Nα(θ) καὶ Schenkl | οἴας δήποτε Heins. et ita (nisi quod οἱασδήποτε) Schenkl ἢ οὐ δήποτε Dav. 2 οἶμαι· ἤδη ποτὲ Reiske τοιᾶσδε ἤδη ποτὲ Duebn. || 5 ἐλογισμοῖς in mge ἑλκυσμοῖς B || 6 ῥύμην Markl. || 9 μέρη· κάλει Markl. || 10 θυμόν in mge θεόν B || 11 ante τὴν ἀνθρωπίνην lac. indic Steph. quem temere secutus 〈τὴν γνώμην〉 τὴν ἀνθρωπίνην quando Hob. τὴν θείαν πρόνοιαν Dav.2 τὴν μαντικὴν Markl. (Duebn.) || 15 σύνθεμα (cf. Crönert l. l p. 284 adn. 2) R σύνθημα cett. (δ Δ) | δὲ (prius) in ras. ex δὴ R! || 17 ἀριστεῖον φ? („fortitudinis praemium“ σ2) Heins. | τὴν ante μοχθηρίαν nescio unde om. θ)

163

ἔχων, καὶ εἰδὼς τὰ ὄργανα, καὶ τὴν θάλατταν ὁρῶν, καὶ αἰσθανόμενος τῶν πνευμάτων, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον.

Καὶ στρατηγὸς στρατόπεδον ἔχων, καὶ τὰ ὅπλα [*](67a) εἰδώς, καὶ τῆς παρασκευ|ῆς μεμνημένος, καὶ τῶν πολεμίων αἰσθανόμενος, οἶδεν τὸ ἀποβησόμενον.