Dialexeis

Ἐν τοσούτῳ δὴ πολέμῳ καὶ στάσει καὶ διαφωνίᾳ ἕνα ἴδοις ἂν ἐν πάσῃ γῇ ὁμόφωνον νόμον καὶ λόγον, ὅτι θεὸς εἷς πάντων βασιλεύς, καὶ πατήρ, καὶ θεοὶ πολλοί, | θεοῦ παῖδες, συνάρχοντες θεοῦ.

Ταῦτα καὶ [*](58a) ὁ Ἕλλην λέγει, καὶ ὁ βάρβαρος λέγει, καὶ ὁ ἠπειρώτης, καὶ ὁ θαλάττιος, καὶ ὁ 〈σοφὸς καὶ ὁ〉 ἄσοφος· κἂν ἐπὶ τοῦ ὠκεανοῦ ἔλθῃς τὰς ἠϊόνας, κἀκεῖ θεοί, τοῖς μὲν ἀνίσχοντες ἀγχοῦ μάλα, τοῖς δὲ καταδυόμενοι.

Κἰ δή, τούτοις Πλάτωνα ἀντιχειροτονεῖν καὶ ἀντινομοθετεῖν ἄλλα, οὐχ ὁμόφωνον εἶναι καὶ ὁμοπαθῆ καλλίστης

φωνῆς καὶ ἀληθεστάτου πάθους; Τί τοῦτο; ἥλιος, ὀφθαλμὸς λέγει· τί τοῦτο; βρονταί, ἀκοὴ λέγει· τί [*](1 τοῖος sq. or. 1. 2 c || 3 στάσει καὶ διαφωνίᾳ ═ or. 36. 3 a || 5 θεὸς εἷς cf. Apul. dogm. Plat. I 5 Plut. Ei. ap. Delph. 393a | βασιλεύς cf. Dio Chrys. 12. 22 lulian. ep. 13 (382 b) lambl. protr. 14 | πατήρ vi. infra § IX c et § XIl a; or. 41. 2 b cf. Plat. Tim. 28 c et 41a Plut. defect. orac. 29 (426a) Dio Chrys. 12. 22 Diels dox. 304 Cicer. nat. deor. lI 24. 64 || 6 θεοῦ παῖδες vi. or. 13. 6 b || 7 ὁ Ἕλλην λέγει καὶ ὁ βάρβαρος vi. or. 2.9 b; etiam supra § IV a cf. Dio Chrys. 12. 27 ὁμοίως μὲν Ἑλλήνων, ὁμοίως δὲ βαρβάρων (scil. κοινὴ ἐπίνοια) | ἠπειρώτης vi. or. 10. 5 i κἂν γὰρ sq. et quae ibi adnotavi || 8 ὁ σοφὸς καὶ ὁ ἄσοφος cf. Cicer. nat deor. l 17. 44 ‘quod constat inter omnes non philosophos solum sed etiam indoctos’ sq. || 13 ἥλιος sq. vi. or. 41. 2 d καθάπερ sq. etiam or. 26.1 a ἡλίου φῶς or. 2. 4 c; 15. 6 f cf. Dio Chrys. 12. 28 Cicer. nat. deor. l 36. 100 lI 39. 98 Aetius (Diels dox. 304)) [*](5 in mge θεὸς εἷς πάντων πατὴρ θεοὶ πολλοὶ θεοῦ παῖδες (ead. man.) M) [*](6 συνάρχοντες θεῷ Bφα(δΔ⁰) || 8 καὶ θαλάττιος (suprascr. ὁ) R! | ὁ 〈σοφὸς καὶ ὁ 〉 ἄσοφος α(δ Δ) (quo non opus fortasse vi. enim or. 1. 9 a ἐὰν ἔνδοξος) 〈σοφὸς〉 καὶ ἄσοφος Schenkl 10. 11 εἰ δὴ (ἤδη ?)] οἴει δὴ α(δ Δ) || 12 ἀλλὰ B φ ἀλλʼ α(δ Δ) | ὁμόφυλον NOPS || 14. p. 133. 1 τί ταῦτα — p.133.3 λέγει HB cum R, om. cett. (δ))