Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

ὁ Ἀρίστιππος ἐκεῖνος πορφυρίδι ἀμπισχόμενος, καὶ μύροις χριόμενος, οὐχ ἧττον τοῦ Διογένους ἐσωφρόνει.

Ὥσπερ γάρ, εἴ τις δύναμιν σώματος παρεσκευάσατο οὐδὲν ὑπὸ πυρὸς λυμαινομένην, ἐθάρσει ἄν, οἶμαι, καὶ τῇ Αἴτνῃ αὐτοῦ παραδοὺς τὸ σῶμα· οὕτω καὶ ὅστις πρὸς ἡδονὴν παρεσκεύασται καλῶς, οὐδὲ ἐν αὐταῖς ὢν θάλπεται, οὐδὲ ἐμπίμπραται, οὐδὲ ἐκτήκεται.

Ἐξεταστέον δὴ τὸν φιλόσοφον οὐ σχήματι, οὐχ ἡλικίᾳ, οὐ τύχῃ, ἀλλὰ γνώμῃ, καὶ λόγῳ, καὶ παρασκευῇ ψυχῆς, ὑφʼ ὧν μόνων χειροτονεῖται φιλόσοφος· τὰ δὲ ἄλλα ταυτὶ παρὰ τῆς τύχης σχήματα ἔοικεν [*](4 μνήμην cf. Epict. diss IV 1 169 | Ἀλκιβιάδης vi. or. 6.6c; 7. 7 c; 21. 3 d 22. 5 o cf. lulian l 15 b || 5 Κριτίας vi. or. 3.8 l; 7. 7 d; 22. 5 ο etiam or. 21. 3 a (Κριτόβουλος); ad sententiam cf. Epicit. diss lII 1. 42 || 7 Διογένους . . θυλάκιον καὶ βακτηρία vi or. 32. 9 b || 8 Σαρδαναπάλλος vi. or. 7. 7 b etiam or 30. 5 d cf. Epicit. diss lII 22 30 Dio Chrys. l 3 || 17 ἐξεταστέον sq. cf. Marc An VII 66) [*](11 ὥσπερ — 16 ἐκτήκεται p) [*](1 ἢ Ἀντισθένους Markl. || 2 ἂν] γὰρ MN om. α(δ) | ὀλίγον α(δ) |μᾶλλον — 4 λόγων secl. Markl. uncis incl. Duebn. || 3 πλέον Steph. πλεῖν Dav. ||6 οὐδὲν α(δ) corr Heins || 8 Σαρδανα- πάλου semper ϛα(δ) || 10 ἀμπεχόμενος B || 11 γὰρ om. p || 11. 12 σώματος δύναμιν p || 12 παρασκευάσαιτο MNα(θ) |λυμαινομένων M || 13 ἐθάρσει R! Bp ἐθάρρει cett. (δΔ) | αὐτοῦ α(θ) || 14 ἡδο- νὰς Markl. || 15 ἐμπίπραται semper Ϛ(θ))

17
τοῖς ἐν Διονύσου περιβλήμασιν.

Τὸ μὲν γὰρ τῶν ποιημάτων κάλλος ἕν καὶ ταυτόν, ἐάν τε δυνάστης ὁ λέγων ᾖ, ἐάν τε οἰκέτης· αἱ δὲ χρεῖαι τῶν δραμάτων μεταποιοῦσι τὰ σχήματα.

Ὁ Ἀγαμέμνων τὸ σκῆπτρον φέρει, ὁ βουκόλος διφθέραν, ὁ Ἀχιλλεύς ὅπλα, Τήλεφος ῥάκια καὶ θύλακον· ἀκροῶνται δὲ οἱ θεώμενοι οὐδὲν μᾶλλον τοῦ Τηλέφου, ἢ τοῦ Ἀγαμέμνονος· ἀποτείνεται γὰρ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τὰ ποιήματα αὐτά, οὐ τὰς τύχας τῶν λεγόντων.

Νόμιζε δὴ κἀν τοῖς τῶν φιλοσόφων