Aetia

Harpocration s.v. Ἄκτια ἀγὼν παλαιὸς ἦν ὡς δῆλον ποιεῖ Καλλίμαχος ἐν τῷ περὶ ἀγώνων.

Cf. Suid. s.v. Ἄκτια, Bekker, Anecd. 373. 80. The Περὶ ἀγώνων being otherwise unknown, this probably belongs to the Aitia.

Chronicon Paschale iii., Migne, Patrol. Gr. xcii. 293 τὸν δὲ ἱππικὸν ἀγῶνα ὁ Ἐνυάλιος ἅρμασι διπώλοις ἐφεῦρε, καθὼς συνεγράψατο Καλλίμαχος . . . ἐν τοῖς Αἰτίοις αὐτοῦ.

Clem. Alex. Protrep. ii. p. 32, Migne, Patrol. Gr. viii. 117 Ἄρτεμιν Ἀρκάδες Ἀπαγχομένην καλουμένην προστρέπονται, ὥς φησι Καλλίμαχος ἐν Αἰτίοις.

Schol. AD Hom. Il. ii. 145 καταπεσόντος δὲ τοῦ παιδὸς τὸ ὑποκείμενον πέλαγος Ἰκάριον μετωνομάσθη . . . ἱστορεῖ . . . Καλλίμαχος ἐν Αἰτίοις.

Probus onVergil, Georg. iii. 19 Molorchi mentio est apud Callimachum in Αἰτίων libris.

Servius onVergil, A. i. 408 Cur dextrae iungere dextram Non datur] maiorum haec fuerat salutatio, cuius rei τὸ σἲτιον, i.e. causam, Varro Callimachum sequutus exposuit, asserens omnem eorum honorem dextrarum constitisse virtute. Ob quam rem hac se venerabantur corporis parte.

Schol. Ovid, Ibis 475 sacerdos Apollinis Delii Anius fuit, ad quem quum venisset per noctem Thasus a canibus laniatus est, unde nullus canis Delon accedit auctore Callimacho.