Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

Τοῦτο πρῶτον πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παράλων κατοικοῦντες καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας.

ὁ λαὸς ὃ καθήμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ, καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ’ ὑμᾶς.

τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ ὃ κατήγαγες ἐν εὐφροσύνῃ σου, καὶ εὐφραν- θήσονται ἐνώπιόν σου ὡς οἱ εὐφραινόμενοι ἐν ἀμήτῳ, καὶ ὃν τρόπον εὐφραίνονται οἱ διαιρούμενοι σκῦλα.

διότι ἀφαιρεθήσεται ὃ ζυγὸς [*](18 om εις Β pl. Ισραηλ] pr οικω MSS exc Γ 26 41 106 306. 19 τους ενγαστρ. και τ. απο τ. γ. φωνουντας Β pl. εκ της κοιλιας MSS exc A 106. αυτου] + εκζητησουσιν Β al. εκζητωσιν] εκζητουσιν ℵΒQ οτι εκζητησουσιν 36 (106 307) al (om τι εκζητ. V 49). 21 πατρια] παταχρα 93 (cf Theodoret ad loc). 22 απορια στενη και σκοτος θλ. και στενοχ. Β al. εν στενοχωρια] ων MSS exc A 93. conj. εν στενοχωρια ων. ως καιρου του το πρωτον ταχυ επειτα παχυ ποιει Ed. IX 1 om οδον θαλασσης ℵ*Β pl. παραλιαν BQ pl (- λιον ℵΑ 106 305). om κατοικουντες ℵ*Β al. τα μερη της Ιουδαιας] om Β* al τα μερη της Γαλιλαιας των εθνων 22 al τα μερη των εθνων της Ιουδαιας 301). 2 καθημενος] πορευομενος ℵBQ pl καθημ. Α 24 49 106 109 301). ιδετε] ειδε ℵC) 22 al ιδε 97 228 ιδετω 36 49 106 (301) 305. 0111 και ℵ*B al. σκιας 48 al λαμψει] ανετειλεν 301. 3 om ευφραινονται BQ pl. 4 αφηρητα(??) ℵΒQ mg pl.)

15
ὃ ἐπ’ αὐτῶν κείμενος, καὶ ἡ ῥάβδος ἡ ἐπὶ τοῦ τραχήλου αὐτῶν· τὴν γὰρ ῥάβδον τῶν ἀπαιτούντων διεσκέδασεν Κύριος, ὡς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπὶ Μαδιάμ.

ὅτι πᾶσαν στολὴν ἐπισυνηγμένην δόλῳ καὶ ἱμάτιον μετὰ καταλλαγῆς ἀποτίσουσιν, καὶ θελήσουσιν εἰ ἐγενήθησαν πυρίκαυστοι,

ὅτι παιδίον ἐγενήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καὶ καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μεγάλης βουλῆς ἅγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἅρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος· ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας, εἰρήνην καὶ ὑγίαν αὐτῷ.

Μεγάλη ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ, καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον, ἐπὶ τὸν θρόνον Δαυεὶδ καὶ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ, κατορθῶσαι αὐτὴν καὶ ἀντιλαβέσθαι αὐτῆς ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν κρίματι, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἷς τὸν αἰῶνα χρόνον· ὃ ζῆλος Κυρίου σαβαὼθ ποιήσει ταῦτα.

Θάνατον ἀπέστειλεν Κύριος ἐπὶ Ἰακώβ, καὶ ἦλθεν ἐπὶ Ἰσραήλ

καὶ γνώσονται πᾶς, ὃ λαὸς τοῦ Ἐφράιμ, καὶ οἶ ἐγκαθήμενοι ἐν Σαμαρείᾳ ἐφ’ ὕβρει καὶ ὑψηλῇ καρδίᾳ, λέγοντες

Πλίνθοι πεπτώκασιν, ἀλλὰ δεῦτε λαξεύσωμεν λίθους, καὶ ἐκκόψωμεν συκαμίνους καὶ κέδρους, καὶ οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς πύργον.

καὶ ῥάξει ὃ θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὅρους Σιὼν ἐπ’ αὐτούς, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει,

Συρίαν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀφ’ ἡλίου δυσμῶν, τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι. ἐπὶ τούτοις πᾶσιν οὔκ ἀπεστράφη ὁ θυμός, ἀλλ’ ἔτι ἡ χεὶρ ὑψηλή.

καὶ ὁ λαὸς οὐκ ἀπεστράφη ἔως ἐπλήγη, καὶ τὸν κύριον οὔκ ἐξεζήτησαν.

Καὶ Καὶ ἀφεῖλεν Κύριος ἀπὸ Ἰσραὴλ κεφαλὴν καὶ οὐράν, μέγαν καὶ μικρὸν ἐν μία ἡμέρᾳ, πρεσβύτην καὶ τοὺς τὸ, πρόσωπα θαυμάζοντας, αὕτη ἡ ἀρχή,

καὶ προφήτην διδάσκοντα ἄνομα, οὗτος ἡ οὐρά.

καὶ ἔσονται οἱ μακαρίζοντες [*](4 om Κυριος Β pl. 5 εγενηθησαν] εγενοντο Β. 6 εγεννηθη °) ℵBQ a? ημιν 1°] υμιν Q*. om και ° B 109. ημιν 2°] υμιν ℵ*A. τε) ℵΒ pl. om θαυμαστος...αιωνος ℵ*ΒQ al. ισχυρος] pr θεος ℵ ca V 22 al. εγω γαρ αξω] αξω γαρ Β pl. om ειρηνην 2° B (109 304). ℵ*ΑΒ*Q*. 7 om αυτης ℵ*Β al. εν κριμ. κ. εν δικαιοσυνη Β pl. om χρονον ℵ) B al. 8 θανατον] λογον ℵ 93 al. 9 καθημενοι ℵ*Β pl. εν υβρει ℵΓ. 10 κοψωμεν BQ pl εκκοψωμε Α*). ωκοδομησωμεν Α. 11 επανισταμενους MSS exc ℵ*Α. ορος ℵBQ pl. αυτους] αυτον BQ pl. αυτων] αυτου V 24 al Ιουδα 22 51 al om BQ. 12 Ισραηλ] λαον μου 48 106 al. 13 επεστραφη Β pl. εζητησαν ℵ*Β al.)

16
τὸν λαὸν τοῦτον πλανῶντες, καὶ πλανῶσιν ὅπως καταπίωσιν αὐτούς.

διὰ τοῦτο ἐπὶ τοὺς νεανίσκους οὐκ εὐφρανθήσεται ὃ θεός, καὶ τοὺς ὀρφανοὺς αὐτῶν καὶ τὰς χήρας αὐτῶν οὐκ ἐλεήσει· ὅτι πάντες ἄνομοι καὶ πονηροί, καὶ πᾶν στόμα λαλεῖ ἄδικα. ἐπὶ πᾶσι τούτοις οὒκ ἀπεστράφη ὃ θυμός, ἀλλ’ ἔτι ἡ χεὶρ ὑψηλή.

Καὶ καυθήσεται ὡς πῦρ ἡ ἀνομία, καὶ ὡς ἄγρωστις ξηρὰ βρωθήσεται ὑπὸ πυρός· καὶ καυθήσεται ἐν τοῖς δάσεσιν τοῦ δρυμοῦ, καὶ συγκαταφάγεται τὰ. κύκλῳ τῶν βουνῶν πάντα·

διὰ θυμὸν ὀργῆς Κυρίου συγκαυθήσεται ἡ γῆ ὅλη, καὶ ἔσται ὃ λαὸς ὡς ὑπὸ πυρὸς κατακεκαυμένος. ἅνθρωπος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ οὐκ ἐλεήσει,

ἀλλὰ ἐκκλινεῖ εἷς τὰ δεξιά, ὅτι πεινάσει, καὶ φάγεται ἐκ τῶν ἀριστερῶν, καὶ οὗ μὴ ἐμπλησθῇ, ἅνθρωπος ἔσθων τὰς σάρκας τοῦ βραχίονος [τοῦ ἀδελφοῦ] αὐτοῦ.