Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

Εὐφράνθητι, Ἰερουσλήμ, καὶ πανηγυρίσατε πάντες οἱ ἐνοικοῦντες ἐν αὐτῇ, χάρητε χαρὰν πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ’ αὐτῆς,

ἵνα θηλάσητε καὶ ἐμπλησθῆτε ἀπὸ μαστοῦ παρακλήσεως αὐτῆς, ἵνα ἐκθηλά. σαντες τρυφήσητε ἀπὸ εἰσόδου δόξης αὐτῆς.

ὅτι τάδε λέγει [*](LXVI 1 μοι 1°] μου BQ al mihi Cyp (Test ii 4). η δε γη] και η γη al. om οικον Α*. η 2°] και BQ al and Cyp. 3 om ο 3 ουτοι] αυτοι Β al. om a B al. 4 εκλεξομαι] εκλεξωμαι ℵ εκδεξομαι Β 109. om αυτων 2° ℵBQ αἱ. 5 το ρημα] ρηματα Β. ημας] MSS exc RAQ. 6 κραυγη A*. 7 om η 1° BQ al, 2 8 ει 2°] η Β al. και ετεχθη ℵBQ al. 9 θεος]+σου B al. 10 Α. παντες 1°] pr εν αυτη ℵBQ al. οι ενοικ. εν αυτη] οι αυτην BQ pl οι αγαπ. εν αυτην ℵ*. χαρητε]+αμα αυτη Β 22 al. χαραν· χαρα MSS exc Α 239 305 306. αυτης] αυτη Β a] αυτην ℵQ a al.)

103
Κύριος Ἰδοὺ ἐγὼ ἐκκλίνω εἷς αὐτοὺς ὡς ποταμὸς εἰρήνης, καὶ ὡς χειμάρρους ἐπικλύζων δόξαν ἐθνῶν· τὰ παιδία αὐτῶν ἐπ’ ὤμων ἀρθήσονται καὶ ἐπὶ γονάτων παρακληθήσονται.

ὡς εἶ τινα μήτηρ παρακαλέσει, ὅτι οὕτως καὶ ἐγὼ παρακαλέσω ὑμᾶς, καὶ ἐν Ἰερουσαλὴμ παρακληθήσεσθε.

καὶ ὄψεται καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὰ ὀστᾶ ὑμῶν ὡς βοτάνη ἀνατελεῖ· καὶ γνωσθήσεται ἡ χεὶρ Κυρίου τοῖς σεβομένοις αὐτόν, καὶ ἀπειλήσει τοῖς ἀπειθοῦσιν.

ἰδοὺ ἰδοὺ γὰρ Κύριος ὡς πῦρ ἥξει, καὶ ὡς καταιγὶς τὸ. ἅρματα αὐτοῦ, ἀποδοῦναι ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν καὶ ἀποσκορακισμὸν ἐν φλογὶ πυρός.

ἐν γὰρ τῷ πυρὶ Κυρίου καταναλωθήσεται πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν τῇ αὑτοῦ πᾶσα σάρξ· πολλοὶ τραυματίαι ἔσονται ὑπὸ Κυρίου.

οἱ ἁγνιζόμενοι καὶ καθαριζόμενοι εἷς τοὺς κήπους, καὶ ἐν τοῖς προθύροις ἔσθοντες κρέας ὕιον καὶ τὸ. βδελύγματα καὶ τὸν μῦν, ἐπὶ τὸ αὐτὸ καταναλωθήσονται, εἶπεν Κύριος.

Κἀγὼ τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ τὸν λογισμὸν αὐτῶν· ἔρχομαι συναγαγεῖν πάντα τὰ ἔθνη καὶ τὰς γλώσσας, καὶ ἥξουσιν καὶ ὄψονται τὴν δόξαν μου.

καὶ καταλείψω ἐπ’ αὐτῶν σημεῖα, καὶ ἐξαποστελῶ ἐξ αὐτῶν σεσωσμένους εἷς τὰ ἔθνη, εἷς Θαρσεῖς καὶ Φοὺδ καὶ Λοὺδ καὶ Μόσοχ, καὶ Θοβὲλ καὶ εἷς τὴν Ἑλλάδα καὶ εἷς τὰς νήσους τὰς πόρρω, οἲ οὐκ ἀκηκόασίν μου τὸ ὄνομα οὐδὲ ἑωράκασιν τὴν δόξαν μου, καὶ ἀναγγελοῦσίν μου τὴν δόξαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν.

καὶ ἄξουσιν τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν δῶρον Κυρίῳ, μεθ’ ἵππων καὶ ἁρμάτων ἐν λαμπήναις ἡμιόνων μετὰ σκιαδίων, εἷς τὴν ἁγίαν πόλιν Ἰερουσαλήμ, εἶπεν Κύριος, ὡς ἂν ἐνέγκαισαν οἶ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐμοὶ τὰς θυσίας αὐτῶν μετὰ ψαλμῶν εἰς τὸν οἶκον Κυρίου.