Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας τιμαῖς αὐτοῦ, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισεν ὁ κύριος.

παρὰ γὰρ ῾Υψίστου ἔστιν ἴασις, καὶ παρὰ βασιλέως λήψεται δόξαν.

ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται.

Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθίσει αὐτοῖς.

ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ εἰς τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ ἀπὸ ἀνθρώπου;

καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις

ἐν αὐτοῖς ἐθεράπευσε καὶ ἦρε πόνον αὐτοῦ.

μυρεψὸς ἐν τούτοις ποιήσει μίγμα· καὶ οὐ μὴ συντελεσθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ, καὶ εἰρήνη παρ’ αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.

τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε, ἀλλ’ εὖξαι κυρίῳ, καὶ αὐτὸς ἰᾶταί σε·

ἀπόστησον πλημμελείας καὶ εὔθυνον χεῖρα, καὶ ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας καθάρισον καρδίαν·

δὸς εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεως, καὶ λίπανον προσφοράν, ὡς μὴ ὑπάρχων.