Job

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. ἐλαφρός ἐστιν ἐπὶ πρόσωπον ὕδατος·
  2. καταραθείη ἡ μερὶς αὐτῶν ἐπὶ γῆς,
  1. ἀναφανείη δὲ τὰ φυτὰ αὐτῶν 19ἐπὶ γῆς ξηρά·
  2. ἀγκαλίδα γὰρ ὀρφανῶν ἥρπασαν.
  1. εἶτ᾿ ἀνεμνήσθη αὐτοῦ ἡ ἁμαρτία·
  2. ὥσπερ δέ ὁμίχηλ δρόσου ἀφανὴς ἐγένετο·
  3. ἀποδοθείη δε αὐτῷ ἃ ἔπραξεν,
  4. συντριβείη δὲ πᾶς ἄδικος ἴσα ξύλῳ ἀνιάτῳ.
  1. στεῖραν δὲ οὐκ εὖ ἐποίησεν, καὶ ἀγύναιον οὐκ ἠλέησεν.
[*](11 om δε U+05D0* (hab U+05D0c.ᵃ) | δικαιων] δικαιαν Bᵃ (α 2° sup ras) U+05D0 evan in C U+05D0AC 2 om οι U+05D0c.ᵃ (postea restit) A | πολεων U+05D0* (πολεως U+05D0c.ᵃ) | σικων] εξ οικιων A | ξεβαλλοντο] εξεβαλλον αυτους U+05D0c.ᵃ (mox revoc εξεβαλλοντο) εξεβαλον αυτους εξ.... C | μεγα] μεγαλως A 13 επι γης οντων ουτων] ετι οντ. αυτ. επι ης A | γης] γη sup ras Bᵃᵇ | επεγνωσαν] επεγνωσομαι (sic) A | ουκ 2°] ου C | τραπους ουτων επορ.] επορ. ατραπους αυτης A ατρ. αυτης επορ. U+05D0c.ᵃC 5 προσνοησει] προσθησει U+05D0* (προσν. U+05D0c.ᵃ) προνοησει C | οφθαλμος 2°] pr ο A | ροσωπου] προς με που A 16 διωρυξαν U+05D0* (-ξεν U+05D0¹(vid) c. ᵃ) | ημερας] + δε A | εαυτοις C 17 το πρωι αυτοις C | σκια θανατου] διεσκεδασεν A | αραχας U+05D0c.ᵃA | σκιας] σκια U+05D0* (-ας U+05D0c.ᵃ) A 18 προσωπου A 19 αγκαλιδα] dnot δραγμα Bᵃ ᵐg αγκ. γαρ even in C | ορφανου A 20 ειτ ανεμνησθη] τα εμνησθη A | αυτου] ουτων A | η αμαρτια] ημαρτια C | ωσπερ δε] και σπερ A | om δε 2° U+05D0A | α] pr καθ U+05D0c.ᵃ (mox del) A | inter πας et αδικος as 1 lit (ο ut vid) C : item inter ξυλω et ανιατω (ν ut vid) 21 δε 1°] αρ U+05D0AC | ευ εποιησεν] εποικτειραν A | και] ουδε A | αγυναιον] γυναιον U+05D0c.ᵃ C | λεησεν] ηλεασαν A)
566
[*](B)
  1. Θυμῷ δὲ κατέστρεψεν ἀδυνάτους.
  2. ἀναστὰς τοιυαροῦν οὐ μὴ πισεύσῃ κατὰ τῆς ἑαυτοῦ ζωῆς·
  1. μαλακισθεὶς μὴ ἐλπιζέτω ὑγιασθῆναι, ἀλλὰ πεσεῖται ωόσῳ.
  1. πολλοὺς γὰρ έκάκωσεν τὸ ὕψωμα αὐτοῦ·
  2. ἐμαράνθη σὲ ὥσπερ μολόχη ἐν καύματι,
  3. ἢ ὥσπερ στάχυς ἀπὸ καλάμης αὐτόματος ἀποπεσών.
  1. εἰ σὲ μή, τίς ἐστιν ὁ φάμενος ψευδῆ με λέγειν, καὶ Θήσει εὶς
  2. οὑδὲν τὰ ῥήματά μου;
  1. Ὑπολαβὼν δὲ Βαλσὰς ὁ Σαυχίτης λέγει
  1. Τί γὰρ προοίμιον ἥ φόβος ὁ παρʼ αὐτοῦ,
  2. ὁ ποιῶν τὴν σύμπασον ἐν ύψίστῳ;
  1. μὴ γάρ τισ ὑπολάβοι ὅτι ἐστὶν παρέλκυσις πειραταῖς;
  2. ἔπὶ τίνας δὲ οὐκ ἐπελεύσεται ἕναντι Κυρίου;
  1. πῶς υὰρ ἔσται δίκαιος βροτὸς ἔναντι κυρίου;
  2. ἢ τίς ἂν ἀποκαθαρίσαι αὺτὸν γεννητὸς γυναικός;
  1. ἦ σελήνῃ συντάσσει, καὶ οὐκ έπιφαύσκει·
  2. ἄστρα δὲ οὐ καθαρὰ ἐναντίον αὐτοῦ.
  1. ἔα δέ, ἄνθρωπος σαπρία καὶ υίὸς ἀνθρώπου ακώληξ.