Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

ἐγὼ ἔψυξα καὶ ἔπιον ὕδατα ἀλλότρια, καὶ ἐξηρήμωσα τῷ ἴχνει τοῦ ποδός μου παντας ποταμοὺς περιοχῆς.

ἔπλασα αὐτήν, συνήγαγον αὐτήν· καὶ ἐγενήθη εἰς ἐπάρσεις ἀπὸ οἰκεσιῶν μαχίμων, πόλεις ὁχυράς.

καὶ οἱ ῤνοικοῦντες ἐν αὐταῖς ἠσθένησαν τῇ χειρί, ἔπταισαν καὶ κατῃσχύνθησαν· ἐγένοντο χόρτος ἀγροῦ ἢ χλωρὰ βοτάνη,

[*](17 εθνη]+και την γην αυτων Α 18 ου] οι Α 19 αυτου]αυτων Α Βa mg b txt | συ] + ει Α 21 επ ] προς Α |εξουδενωσεν Α| Σιων BbA | σοι] σε Α |om αυτης Α 22 ηρες Α 23 om σου 2° Α |αναβησομαι] ανεβην Α | ορεων] + μου Α | μηρους] signa v 1 prae se fert B a txt et mg μερος (μερους Mai) Bb μερους Α | ηλθεν] ηλθον Bb (o superscr) εισηλθον Α | μεσον] μερος Α | δρυμου] pr τελους αυτου Α | om και 4ο Α | Καρμηλου] + αυτου Α 24 εψυξα] εφυλαξα Α | εξηρωμωασ Α | ποταμους] pr τους Α 25 επλασα] pr μη ουκ ηκουσας απο|| μακροθεν αυτην εποιησα εις απο| ημεραν αρχηθεν Α | συνηγαγον] και ηγαγον Α | απο] απ Α 26 επταισαν] επτηξαν Α | χλωρα βοτανη] χλωροβοτανη Α)
788
[*](B)
1. χλόη δωμάτων καὶ πάτημα ἀπέναντι έστηκότος.

1. καὶ τὴν καθέδραν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σ
2. εγνων,
3. καὶ τὸν θυμόν σου ἐπ' ἐμέ.

1. τὸ ὀργισθηναι σε επ εμε,
2. καὶ τὸ στρῆνός σου ἀνέβη ἐν τοῖς ὠσίν
3. καὶ θήσω τὰ ἄγκιστρά μου ἐν το
4. καὶ ἀποστρέψω σε ἐν τῇ ὁδῷ

1. τουτο σοι το
2. φάγε τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν αυτοματα,
3. καὶ τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τὰ άνατε
4. καὶ ἔτει τρίτῳ σπορὰ καὶ ἄμητος κα
5. καὶ φάγεσθε τὸν καρπὸν αὐτῶν·

1. καὶ προσθήσει τὸν διασεσωσμένον οἴκου Ἰούδα τὸ ὑπολειφθὲν
2. ῥίζαν κάτω,
3. καὶ ποιήσει καρπὸν ἄνω.

1. ὄτι ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσεται
2. καὶ ἀνασωζόμενος ἐξ ὄρους
3. ὁ ζῆλος Κυρίου τῶν δυνάμεων ποιήσει τοῦτο·

1. οὐχ οὕτως. τάδε λέγει Κύριος πρὸς βασιλέα Ἀσσυρίων
2. Οὐκ εἰσελεύσεται εἰς τὴν πὁλιν ταύτην,
3. καὶ οὐ τοξεύσει ἐκεῖ βέλος,
4. καὶ οὐ προφθάσει αὐτὸν θυρεός, καὶ οὐ μὴ ἐκχέῃ πρὸς

1. τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν, ἐν αὐτῇ ἀποστραφήσεται·
2. καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐκ εἰσελεύσεται, λέγει Κύριος.

1. καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης
2. δι’ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυεὶδ τὸν δοῦλόν

Καὶ ἐγένετο νυκτὸς καὶ ἐξῆλθεν ἄγγελος Κυρίου καὶ ἐπάταξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν Ἀσσυρίων ἑκατὸν ὀγδοή καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωί, καὶ ἰδοὺ σώματα νεκρά.

καὶ ρίων, καὶ ᾤκησεν ἐν Νινευή.

καὶ ἐγένετο αὐτοῦ προσκυνοῦντος ἐν [*](Α) [*](26 χλοη] pr η Α | πατημα] π, τ sup ras Β a πατηματα Α 27 om επ εμε Α 28 om εν 3° Α 29 φαγε] φαγη Α | ετει τριτω] τω ετει τω τον διασεσ.] το διασεσ. Α | om και ° Α 31 Σιων Β b A 32 αυτον] την Α 34 ταυτης] + του σωσαι αυτην Α 36 νυκτος] pr εως Α)

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἑζεκίας εἰς θάνατον. καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν Ἠσαίας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει Κύριος Ἔντειλαι τῷ οἴκῳ σου· ἀποθνήσκεις σὺ καὶ οὐ ζήσῃ.

καὶ ἐπέστρεψεν Ἑζεκίας πρὸς τὸν τοῖχον, καὶ ηὔξατο πρὸς Κύριον λέγων

Ὤ δὴ Κύριε, μνήσθητι δὴ ὅσα περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ καρδίᾳ πλήρει, καὶ τὸ ἀγαθόν σου ἐν ὀφθαλμοῖς σου ἐποίησα. καὶ ἔκλαυσεν Ἑζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ.

καὶ ἦν Ἠσαίας ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ῥῆμα καὶ ῥῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων

Ἐπίστρεψον καὶ καὶ ἐρεῖς πρὸς Ἑζεκίαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου Τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Δαυεὶδ τοῦ πατρός σου Ἤκουσα τ σου, είδον τὰ δάκρυά σου. ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε, τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἀναβήσῃ εἰς οἶκον Κυρίου.

καὶ προσθήσω επὶ τὰς ἡμέρας σου πέντε καὶ δέκα καὶ ἐκ χειρὸς χειρὸς βασιλέων Ἀσσυρίων σώσω σε καὶ τὴν ταύτην· ταύτην· καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι’ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυεὶδ τὸν δοῦλόν μου.