Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

Καὶ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσεν τὸ ὄνομα Σαλωμὼν καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ ἦλθεν πειράσαι αὐτὸν ἐν αἰνίγμασιν.

καὶ ἦλθεν ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα· καὶ κάμηλοι αἴρουσαι ἡδύσματα καὶ χρυςὸν πολὺν σφόδρα καὶ λίθον τίμιον· καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Σαλωμὼν καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἦν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.

καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ σαλωμῶν πάντας τοῦς λόγους αὐτῆς· οὐκ ἦν λόγος παρεωραμένος παρὰ τοῦ βασιλέως ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ.

καὶ εἶδεν βασίλισσα Σαβὰ πᾶσαν φρόνησιν Σαλωμών, καὶ τὸν οἶκον ὂν ῲκοδόμησεν,

καὶ τὰ βρώματα Σαλωμὼν καὶ τὴν καθέδραν παίδων αὐτοῦ καὶ τὴν στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτοῦ καὶ τοὺς οἰνοχόυς αὐτοῦ καὶ τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ ἣν ἀνέεφερεν ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ ἐαυτῆς ἐγένετο.

καὶ εἶπεν πρὸς τὸν βασιλέα Σαλωμών Ἀλλθινὸς ὁ λόγος ὃν ἥκουσα ἐν τῇ γῇ μου

πεερὶ τοῦ λόγου σου καὶ περὶ τῆς φρονήσεώς σου· καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λαλοῦσίν μοι, ἔως ὄτου παρεγενόμην καὶ ἐωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ εἰσὶν τὸ ἥμισυ καθὼς ἀπήγγειλάν μοι, προστέθεικας ἀγαθὰ πρὸς αὐτὰ ἐπὶ πᾶσαν τῆν ἀκοὴν ἣν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου.

μακάριαι αἱ γυναῖκές σου, μακάριοι οἱ παῖδές σου οὖτοι οἱ παρεστηκότες ἐνώπιόν σου δἰ ὄλου, οἱ καὸύοντες πᾶσαν τᾶσαν τὴν φρόνησίν σου.

γένοιτο Κύριος [*](τη γη ους ου|ς ηδυναντο οι υιοι Ισλ εξολε|θρεευσαι αυτους· και ανηγαγεν| αυτους Α Σαλωμων εις φορον| δουλειας εως της ημερας ταυ|της· (22) και εκ των υιων Ισλ ουκ ε|δωκεν Σαλωμων εις πραγμα| οτι αυτοι ησαν ανδρες πολεμει |σται και παιδες αυτου και αρχον|τες αυτου και τρισσοι αυτου και αρχπ|τες αυτου των αρματων και ιππεις (αυτου και τρισσοι . . . ιππεις sup ras A1) | αυτου· (23) ουτοι οι αρχονντες οι εστηλωμενοι οι επι του εργου του Σα|λωμων πεντηκοντα και πεν|τακοσιοι επι επικρα τουτες εντες εν τω| λαω οι ποιουντες εν τω εργω| (24) πλην θυγατηρ φαραω ανερη|| εκ πολεως Δαδ· προς οικον αυτης| ον ωκοδομησεν συν την Μελω· | (25) και ανεβιβασεν Σαλωμων τρεις| καθοδους εν τω ενιαυτῶ· ολοκαυ| τωμα και ειρηνικας επι του θυ| σιαστηριου ον (sic) ωκοδομησεν| τω κω· και εθυμια αυτος εις| προσωπον κυ· και απηρτισεν| συν τον οικον· Α (οm B) 26 o βας. Σαλ. Α | Εμαεσειων] Γασιων Α 28 Σωφαρα Α | ελαβεν Α |εκατον] αιν ενιγμ. Α 2 εν 10]εις Α | οm και 30 Α | χρυσιον Α 3 παρα] υπο Βab mg A 5 παιδων] pr των Α 7 εορακ. Α | εισιν] signa v l adscr B? mg εστιν Α | καθ. απηγγ. μοι το ημισυ Α| καθ. απηγγ. μοι το ημισυ Α | αγαθα] Pr σοφιαν και Α | επει Β* (επι Βb) 8 παρεστηκοτες] παραστηκοντες)

καὶ ἔδωκεν τῷ Σαλωμὼν ἑκατὸν εἴκοσι τάλαντα χρυςίου καὶ ἡδύσματα πολλὰ σφόδρα καὶ λίθον τίμιον· οὐκ ἐληλύθει κατὰ τὰ ἡδύσματα ἐκεῖνα ἔτι εἰς πλῆθος ἃ ἔδωκεν βαςίλισσα Σαβὰ τῷ βασιλεῖ Σαλωμών.

καὶ ἡ ναῦς Χειρὰμ ἦν αἴρουσα τὸ χρυςίον ἐκ Σουφείρ· ἤνεγκεν ξύλα πελεκητὰ πολλὰ σφόδρα καὶ λίθον τίμιον.

καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς τὰ ξύλα τὰ πελεκητὰ ὑποστηρίγματα οἴκου Κυρίου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ νάβλας καὶ κινὑρας τοῖς ᾠδοῖς· οὐκ ἐληλύθει τοιαῦτα ξύλα πελεκητὰ ἐπὶ τῆς γῆς, οὐδὲ ὤφθηςάν που ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἔδωκεν τῇ βασιλίσςῃ Σαβὰ πάντα ὅσα ἠθέλησεν, ὅσα ᾐτήσατο, ἐκτὸς πάντων ὦν δεδώκει αὐτῇ διὰ χειρὸς τοῦ βασιλέως Σαλωμών· καὶ ἀπε- στράφη, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν γῆν αὐτῆς, αὐτὴ καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτῆς.

Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυςίου τοῦ ἐληλυθότος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια καὶ ἑξήκοντα ἓξ τάλαντα χρυςίου,

χωρὶς τῶν φόρων τῶν ὑποτεταγμένων τῶν ἐμπόρων καὶ πάντων τῶν βασιλέων τοῦ πέραν καὶ τῶν σατραπῶν τῆς γῆς.

καὶ ἐποίησεν Σαλωμὼν τριακόσια δόρατα χρυςᾶ ἐλατά· τριακόσιοι χρυσοῖ ἐπῆσαν ἐπὶ τὸ δόρυ τὸ ἕν·

καὶ τριακόσια ὅπλα χρυςᾶ ἐλατά· καὶ τρεῖς μναῖ ἐνῆσαν Χρυσοῦ εἰς τὸ ὅπλον τὸ ἕν· καὶ ἔδωκεν αὐτὰ εἰς οἶκον δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου.

καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς θρόνον ἐλεφάντινον μέγαν, καὶ περιεχρύσνσεν αὐτὸν χρυςίῳ δοκίμῳ.

ἓξ ἀναβαθμοὶ τῷ θρόνῳ, καὶ προτομαὶ μόσχων τῷ θρόνῳ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ τόπου τῆς καθέδρας, καὶ δύο λέ ουτες ἑστηκότες παρὰ τὰς χεῖρας,

καὶ δώδεκα λέοντες ἑστῶτες ἐπὶ τῶν ἓξ ἀναβαθμῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν· οὐ γέγονεν οὕτως πάσῃ βασιλείᾳ.