Regnorum II (Samuelis II In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

διὰ τὸν δοῦλὸν σου πεποίηκας· καὶ κατὰ τὴν καρδίαν σου πᾶσαν τὴν μεγαλωσύνην ταύτην, γνωρίσαι τῷ δούλῳ σου,

ἕνεκεν τοῦ μεγαλῦναί σε, κύριε κύριέ μου· ὅτι οὐκ ἔστιν ὡς σύ, καὶ οὐκ θεὸς πλὴν σοῦ ἐν πᾶσιν οἷς ἠκούσαμεν ἐν τοῖς ὠσὶν ἡμῶν.

καὶ τίς ὡς λαός σου Ἰσραὴλ ἔθνος ἄλλο ἐν τῇ γῇ ; ὡς ὡδήγησεν αὐτὸν ὁ θεὸς τοῦ λυτρώσασθαι αὐτῷ λαόν, τοῦ θέσθαι σε ὄνομα, τοῦ ποιῆσαι μεγαλωσύνην καὶ ἐπιφάνειαν, τοῦ ἐκβαλεῖν σε ἐκ προσώπου τοῦ λαοῦ σου, οὗ ἐλυτρώσω σεαυτῷ ἐξ Αἰγύπτου, ἔθνη καὶ σκηνώματα ;

καὶ ἡτοίμασας σεαυτῷ τὸν λαόν σου Ἰσραὴλ λαὸν ἕως αἰῶνος, σύ, Κύριε, ἐγένου αὐτοῖς εἰς θεόν.

καὶ νῦν, κύριέ μου, ῥῆμα ὃ περὶ τοῦ δούλου σου καὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ πίστωσον ἕως [*](10 οὐκέτι 2°] ετι Α 11 Ισραηλ] pr ’τον Α 14 ἀυτῶ] υτ sup ras A1 | αδικια] η αδικεια Α | ἁφαῖς] ἀφέσει Α 16 ανορθωμενος Α 19 κάτε. σμικρυνθη Α | om Κυριε 3° Α 21 δουλον] λόγον Α | Α | ταύτην γνωρ.] ταύτην γ sup ras A1 | τω δουλω] ’τον δοῦλον Α λυναι μεγαλυνθῆναι Α)

626
[*](Β) τοῦ αἰῶνος, Κύριε Παντοκράτωρ, θεὲ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ νῦν καθὼς ἐλάλησας

μεγαλυνθείη τὸ ὄνομά σου ἕως αἰῶνος.

Κύπιε Παντο- κράτωρ, θεὸς Ἰσραήλ, ἀπεκάλυψας τὸ ὠτίον τοῦ δούλου σου λέγων Οἶκον οἰκοδομήσω σοι· διὰ τοῦτο εὗρεν ὁ δοῦλός σου τὴν καρδίαν ἑαυτοῦ τοῦ προσεύξασθαι πρὸς σὲ τὴν προσευχὴν ταύτην.

καὶ νῦν,κύριέ μου Κύριε, σὺ εἶ ὁθεός, καὶ οἱ λόγοι σου ἔσονται ἀληθινοί, καὶ ἐλάλησας ὑπὲρ τοῦ δούλου σου τὰ ἀγαθὰ ταῦτα.

καὶ νῦν ἄρξαι καὶ εὐλόγησον τὸν οἶκον τοῦ δούλου σου, τοῦ εἶναι εἰς τὸν αἰῶνα. ἐνώπιόν σου· ὅτι σύ εἶ, κύριέ μου Κύριε, ἐλάλησας, καὶ ἀπὸ τῆς εὐλογίας εὐλογηθήσεται ὁ οἶκος τοῦ δούλου σου εἰς τὸν αἰῶνα.

Καὶ ἐένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐπάταξεν Δαυεὶδ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐτροπώσατο αὐτούς· καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ τὴν ἀφωισμένην ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων.

καὶ ἐπάταξεν Δαυεὶδ τὴν Μωάβ, καὶ διεμέ- τρησεν αὐτοὺς ἐν σχοινίοις, κοιμισας αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν· καὶ ἐγένετο τὰ δύο σχοινίσματα τοῦ θανατῶσαι, καὶ τὰ κύο σχοινίσματα ἐζώγρησεν· καὶ ἐγένετο Μωὰβ τῷ Δαυεὲθ εἰς δούλους φέροντας ξένια.

καὶ ἐπάταξεν Δαυεὶδ τὸν Ἁδραάζαρ νἱὸν Ῥαὰβ βασιλέα Σουβά, ποευο- μένου αὐτοῦ ἐπιστῆσαι τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.

καὶ προκατελάβετο Δαυεὶδ τῶν αὐτοῦ χίλια ἄρματα καὶ ἑπτὰ χιλιάδας ἱππέων καὶ εἴδοσι χιλιάδας ἀνδρῶν πεζῶν· καὶ παρέλυσεν Δαυεὶδ πάντα τὰ ἅρματα, καὶ ὑπελίπετο ἑαυτῷ ἑκατὸν ἅρματα.

καὶ παρα- γίνεται Συρία Δαμασκοῦ βονθῆσαι τῷ Ἁδραάζαρ βασιλεῖ Σουβά, καὶ ἐπάταξεν Δαυεὶδ ἐν τῷ Σύρῳ εἴκοσι δύο χιλιάδας ἀνδρῶν.

καὶ ἔθετο Δαυεὶδ φρουρὰν ἐν Συρίᾳ τῇ κατὰ Δαμασκόν, καὶ ἐγένετο ὁ Σύτος τῷ Δαυεὶδ εἰς δούλους φέροντας ξένια· καὶ ἔσωσεν Κύριος τὸν Δαυεὶδ ἐν πᾶσιν οἷς ἐπορεύετο.

καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ τοὺς χλίδωνας τοὺς χρυσοῦς οὕς ἐποίησεν ἐπὶ τῶν παίδων τῶν Ἀδραάζαρ βασιλέως Σουβά, καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ εἰς Ἰερουσαλήμ· καὶ ἔλαβεν αὐτὰ Σουσακεὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐν τῷ ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἐν ἡμέραις [*](Α) [*](25 του αιωνος] om του Α | om Κυριε παντοκρ. θεε του Ισρ. Α | νυν 2° ] ποιησον Α 26 μεγαλυνθειη] pr και Α | εως αιωνος] + κε παντο|κρατωρ θε επι τον Ιηλ· ο οικος του δου|λου σου Δαδ εσται ανωρθωμενος| ενωπιον σου Α 27 Κυριε] pr οτι Α | θεος Ισρ.] ο θς του Ισλ·| και νυν καθως ελαλησας μεγα- λυν|θειη το ονομα σου εως αιωνος λε|γει κς παντοκρατωρ θς Ιηλ· Α | οικοδη- μησω Α 28 om Κυριε Α 29 αξαι Α | ελαλησα Βb | ευλογιας] + σου Α VIII 2 αυτους 1°] αυτην Α | om εν Α | εγενεο] εγε- νοντο Α | om του θανατωσαι και τα δυο σχοιν. Α | εζωγρησαν Α | οm τω Δαυειδ Α 4 χιλια] επτα Α | υπελειπετο Α | εαντω] αυτω εξ αντων Α 5 om δου Α 7 ους εποιησεν] οι ησαν Α | των Αδρ.] του Αδρ. Α)

627
Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Σολομῶντος.

καὶ ἐκ τῆς Μασβὰκ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺς [*](Β) Δαυεὶδ ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν πόλεων τοῦ Ἁδραάζαρ χαλκὸν πολὺν σφύδρα. ἐν αὐτῷ ἐποίησεν Σαλωμὼν τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν καὶ τοὺς στύλους καὶ τοὺς λουτῆρας καὶ πάντα τὰ σκεύη.

Καὶ ἤκουσεν Θούου ὁ βασιλεὺς Ἡμὰθ ὅτι ἐπάταξεν Δαυεὶδ πᾶσαν τὴν δύναμιν Ἁδραάζαρ,

καὶ ἀπέστειλεν Θόου Ἰεδδουρὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ πρὸς βασιλέα Δαυεὶδ ἐρωτῆσαι αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην καὶ εὐλογῆσαι αὐτὸν ὑπὲρ οὖ ἐπάταξεν τὸν Ἁδραάζαρ. καὶ ἐπάταξεν αὐτόν, ὅτι κείμενος ἦν τῷ Ἀδρααάξαρ. καὶ ἐν ταῖς ἐν ταῖς χερςὶν αὐτοῦ ἦσαν σκεύη ἀργυρᾶ καὶ σκεύη χρυςᾶ καὶ σκεὺη χαλκᾶ.

καὶ ταῦτα ἡγίασεν ὁ βασιλεὺς τῷ κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ μετὰ τοῦ χρυσίου οὗ ἡγίασεν ἐκ παςῶν τῶν πόλεων ὧν κατεδυνάστευσεν.