Regnorum II (Samuelis II In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

Καὶ ἀπῆλθεν Ναθὰν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ· καὶ ἔθραυσεν Κύριος τὸ παιδίον ὃ ἔτεκεν ἡ γυνὴ [*](4 λαβειν] + αυτην Α | Om αυτου 1 ° Α |του ποιησαι] τω π. Α | om οδοιπορω Α Α 5 τω ανδρι σθοδρα σφοδρα | Δαδ Α 6 αποτισει] α sup ras A1 (αμναδανποτισει Α *) | επταπλασιον Α 7 οm οτι Α |οm εις Α | ερρυσαμην Α 8 om και 20 Α | εν τω| κολπω σου εδωκα (α sup ras A 1) τας γυν. του| κυριου σου Α | κατα] και Α 9 οτι] τι Α | υιω Β edit 10 αποστησαι Α |12 καρυβη] κρυβδην Α 13 om ου Α 14 Κυριου] pr του Α 15 εθραυσεν] signa v l prae se fert B? txt et mg | παιδιον] παιδαριον Α )

634
[*](Β) Οὐρείου τῷ Δαυείδ, καὶ ἠρρώστησεν.

καὶ ἐζήτησεν Δαυεὶδ τὸν θεὸν περὶ τοῦ παιδαρίου, καὶ ἐνήστευσεν Δαυεὶδ νηστείαν καὶ εἰσὴλθεν καὶ ηὐλίσθη ἐπὶ τῆς γῆς.

καὶ ἀνέστησαν ἐπ’ αὐτὸν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου ἐγεῖραι αὐτὸν ἀπὸ τῆς γᾶς, καὶ οὐκ ἠθέλησεν· καὶ οὐ συνέφαγεν αὐτοῖς ἄρτον.

καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπέθανε τὸ παιδάβιον· καὶ ἐφοβήθησαν οἱ δοῦλοι Δαυεὶδ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν τὸ παιδάριον, ὅτι εἶπαν Ἰδοὺ ἐν τῷ ἔτι τὸ παιδάριον ζῇν ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτόν, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν τῆς φωνῆς ἡμῶν· καὶ πῶς εἴπωμεν πρὸς αὐτὸν ὅτι τέθνηκεν τὸ ππαιδάριον ; καὶ ποιήσει κακά.

καὶ συνῆκεν Δαυεὶδ ὅτι οἱ παῖδες αὐτοῦ ψιθυρίζουσιν, καὶ ἐνόησεν Δαυεὶδ ὅτι τέθνηκεν το παιδάριον· καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Εἰ τέθνηκεν τὸ παιδάριον ; καὶ εἶπαν Τέθηνκεν.

και ἀνέστη Δαυεὶδ ἐκ τῆς γῆς, καὶ ἐλούσατο καὶ ἠλείψατο καὶ ἤλλαξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ᾔτησεν ἄρτον φαγεῖν, καὶ παρέθηκαν αὐτῷ ἄρτον καὶ ἔφαγεν.

καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Τί τὸ ῥῆμα τοῦτο ὅ ἐποίησας ; ἕνεκα τοῦ παιδαρίου ἔτι ζῶνντος ἐνήστευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἠγρύπνεις καὶ ἣμίκα ἀπέθανεν τὸ παιδάριον, ἀνέστης καὶ ἔφαγες ἄρτον καὶ πέωκας.

καὶ εἶπεν Δαυείδ Ἐν τῷ τὸ παιδάριον ἔτι ζῇν ἐνήστευσα καὶ ἔκλαυσα, ὅτι εἶπα Τίς οἶδεν εἰ έλεήσει με Κύριος, καῖ ζήσεται τὸ παιδάριον ;

καὶ νῦν τέθνηκεν, ἴνα τί τοῦτο ἐγὼ νηστεύω ; μὴ δυνήσομαι αὐτὸ ἐπιστρέψαι ἔιτ; ἐγὼ πορεύσομαι πρὸς αὐτον, καὶ αὐτὸς οὐκ ἀναστρέψει πρὸς μέ.

καὶ παρεκάλεσεν Δαυεὶδ Βηρσάβεε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆς· καὶ συνέλαβεν καὶ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεςν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαλωμών, καὶ Κύριος ἠγάπησεν αὐτόν.

καὶ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ Ναθὰν τοῦ προφήτου, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰδεδεί, ἕνεκεν Κυρίου.

Καὶ ἐπολέμησεν Ἰωὰβ ἐν Ῥαββὰθ υἱῶν Ἀμμών, καὶ κατέλαβεν τὴν πόλιν τῆς βασιλείας.

καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ ἀγγέλους πρὸς Δαυεὶδ καὶ εἶπεν Ἐπολέμησα ἐν Ῥαββὰθ καὶ κατελαβόμην τὴν πόλιν τῶν ὑδάτων·

καὶ νῦν συνάγαγε τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ, καὶ παρέμηυλισθη] [*](Α) [*](16 pr εκοιμηθη και Α 17 οι πρεσβ. του| οικου αυτου επ αυτον Α | εγειρα] pr του Α 18 ζην το παιδ. Α 20 παρεθηκεν Α 21 ενεκα του παιδαριου ετι] ενε|κεν του παιδαπιου· οτι Α 23 τεθνη κεν] + το παιδαπιον Α | επιστρεψαι αυτο Α 24 Βηρσαβεε] την Β ηθς Α |την γυναικα] om την Α |Σαλομων Β b 25 Ιδεδει] Ειεδιδια Α 26 Παραθ Α 27 εν] προς Α 23 τοναταλοιπον Α | παρεμβαλλει Α)

635
βαλε ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ προκαταλαβοῦ αὐτήν· ἴνα μὴ προκαταλάβεμαι [*](Β) ἐγὼ πόλιν καὶ κληθῇ τὸ ὄνομά μου ἐπ’ αὐτήν.

καὶ συνήγαγεν Δαυεὶδ πάντα τὸν λαὸν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ῥαββάθ, καὶ ἐπολέμησεν μησεν ἐν αὐτῇ καὶ κατελάβετο αὐτήν.

καὶ ἔλαβεν τὸν στέφανον Μελχὸλ τοῦ βασιλέως αὐτῶν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ὁ σταθμὸς αὐτοῦ τάλαντον χρυσίου καὶ λίθου τιμίου, καὶ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς Δαυείδ· καὶ σκῦλα τῆς πόλεως ἐξήνεγκεν πολλὰ σφόδρα.

καὶ τὸν λαὸν τὸν ὄντα ἐν αὐτῇ ἐξήγαγεν καὶ ἔθξκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ ἐν ιριβόλοις τοῖς σιδηροῖς καὶ διήγαγεν αὐτοὺς διὰ τοῦ πλινθείου· καὶ οὕτως ἐποίησεν πάσαις ταῖς πόλεσιν εἱῶν Ἀμμών. καὶ ἐπέστρεψεν Δαυεὶδ καὶ πᾶς ὁ λαὸς εἰς Ἰερουσαλήμ.

Καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ τῷ Ἀβεσσαλὼμ υἱῷ Δαυεὶδ ἀδελφή καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ τῷ Ἀβεσσαλὼμ υἱῷ Δαυεὶδ ἀδελφὴν Ἀμνὼν υἱὸς Δαυείδ.

καὶ ἐθλίβετο Ἀμνὼν ὥστε ἀρρωστεῖν διὰ θημὰρ τὴν ἀδε λφὴν αὐτοῦ, ὅτι παρθένος ἦν αὐτή· καὶ ὑπέρογεκον ἐν ὀφθαλμοῖς Ἀμνὼν τοῦ ποιῆσαί τι αὐτῇ.

καὶ ἦν τῷ Ἀμνὼν ἑταῖρος, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰωναδάμ, υἱὸς Σαμαὰ τοῦ ἀδελθοῦ Δαυείδ· καὶ Ἰωναδὰμ ἀνὴρ σοφὸς σφόδρα.