Deuteronomium

ὁ μόσχος σου ἐσφαγμένος ἐναντίον σου, καὶ [*](19 ἐκπορεύεσθαι] εισπορ. AF | εἰσπορεύεσθαι] εκπορ. AF 20 αποστειλαι] AF ἐξαποστείλαι AF1 (εξαποποστ. F*) | ἔπι σε] σοι AF | ἀν’ 1°] ἔαν χεῖρα σου] + ὅσα ἔαν (αν F) ποιήσης AF | om B b)] εγκατελειπας Α εγκατελειπες F 21 ἢν] + σὺ AF 22 om ἐν AF | ερεθισμω] + καὶ φόνω AF | καταδιώξονται] καταδιώξωσιν F 23 om σοι AF | ο ὕπερ κεφ.] om ο F | [77 ὑποκάτω] om η F 24 om ο ݲθݲς AF | καταβήσεται] + ἔπι σε AF | om ἐν τάχει AF 25 ἐπισκοπὴν B* A] ἐπικοπὴν B ab F | ἐχθρῶν] + σου AF | διασπορὰ] pr ἐν AF | βασιλειαις] pr ταῖς AF 26 ἐκφοβῶν] ἀποσοβῶν A a (sup ras) F 27 ἕλκει] pr ἐν AF | εἰς τὴν ἔδραν] ἐν ταῖς ἕδραις AF | δυνασ.αι F 28 ἀορασίας] B ab καὶ ἀορασία AF | ἐκστάσει] pr ἐν F 29 om τις AF | τυφλος] pr ο AF | ἔσται] + σοι AF 30 οὐ] + μὴ AF)

καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντες εἰς αὐτά· οὐκ ἰσχύσει σου ἡ χείρ.

τὰ ἐκφόρια τῆς γῆς σου καὶ πάντας τοὺς πόνους σου φάγεται ἔθνος ὃ οὐκ ἐπίστασαι, καὶ ἔσῃ ἀδικούμενος καὶ τεθραυσμένος πάσας τὰς ἡμέρας.

καὶ ἔσῃ παράπληκτος διὰ τὰ ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου ἃ βλέψῃ.

πατάξαι σε κύριος ἐν ἕλκει πονηρῷ ἐπὶ τὰ γόνατα καὶ ἐπὶ τὰς κνήμας, ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι, ἀπὸ ἴχνους τῶν ποδῶν σου ἕως τῆς κορυφῆς σου.

ἀπαγάγοι κύριός σε καὶ τοὺς ἄρχοντάς σου οὓς ἐὰν καταστήσῃς ἐπὶ σεαυτὸν ἐπ’ ἔθνος ὃ οὐκ ἐπίστασαι σὺ καὶ οἱ πατέρες σου, καὶ λατρεύσεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις, ξύλοις καὶ λίθοις.

καὶ ἔσῃ ἐκεῖ ἐν αἰνίγματι καὶ παραβολῇ καὶ διηγήματι ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν εἰς οὓς ἀπαγάγῃ σε κύριος ἐκεῖ.

σπέρμα πολὺ ἐξοίσεις εἰς τὸ πεδίον, καὶ ὀλίγα εἰσοίσεις, ὅτι κατέδεται αὐτὰ ἡ ἀκρίς.

ἀμπελώνα φυτεύσεις καὶ κατεργᾷ, καὶ οἶνον οὐ πίεσαι οὐδὲ εὐφρανθήσῃ ἐξ αὐτοῦ, ὅτι καταφάγεται αὐτὰ ὁ σκώληξ.

ἐλαῖαι ἔσονταί σοι ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις σου, καὶ ἔλαιον οὐ χρίσῃ, ὅτι ἐκρυήσεται ἡ ἐλαία σου.

υἱοὺς καὶ θυγατέρας γεννήσεις, καὶ οὐκ ἔσονται· ἀπελεύσονται γὰρ ἐν αἰχμαλωσία.

πάντα τὰ ξύλινά σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου ἐξαναλώσει ἡ ἐρυσίβη.