Deuteronomium
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
Καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εἰσακούσῃς τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ θεοῦ σου, φυλάσσεσθαι πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον, καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι ἁ κατάραι αὗται καὶ καταλήμψονταί σε.
ἐπικατάρατος σὺ ἐν πόλει, καὶ ἐπικατάρατος σὺ ἐν ἀγρῷ·
ἐπικατάρατοι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ [*](AF 6 ευλογημενος bis] εὐλογητὸς Α 17 παραδῶ] παραδοῖ F + σοι Α | om σου 3° F* (hab F1 (vid)) | ὀδῶ] pr ἐν Α 8 ταμείοις ταμιοις B)] ταμιείοις AF ἔπι πάντα] ἐν πᾶσιν AF 9 om σε F | Κυριος] + ο θς σου AF | ακουσης] εισακουσης AF ση) | om πάσαις AF 10 om σε 2° F 11 εν] ἔπι AF | (1°? 2°?) sup ras B ab | εἴ τοῖς εκγ. τῶν κτ. σου καὶ ἔπι τοῖς γεν. (γενημασι A) τῆς γῆς σου AF | ἦς] + η B* (om B a ? b) 12 om σοι F* (superset F1 (vid) | τον ἀγαθὸν αὐτοῦ Α | οὐράνιον Α | καιροῦ] + αὐτοῦ AF | δανιεις] εκδανιεις A | ἔθνεσι A | δανιῇ] + καὶ ἄρξεις (+ σὺ AF) ἐθνῶν πολλῶν σου δε οὐκ ἄρξουσιν B ab mg inf 13 ἀκούσης] εισακουσης F | τῆς φωνῆς] τῶν ἐντολῶν AF | φυλάσσειν] + καὶ ποιεῖν AF 14 πασῶν τῶν εντολων] πάντων τῶν λόγων AF | οὐδὲ] η Α 15 φυλάσσεσθαι] φυλάσσειν ( + καὶ A) ποιεῖν AF 17 επικαταρατοι] τὰ sup ras B 1 ? a ?)
ἐπικατάρατα τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου καὶ τὰ [*](B) γενήματα τῆς γῆς σου, τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου·
ἐπικατάρατος σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε, καὶ ἐπικατάρατος σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε.
ἀποστείλαι κύριος ἐπὶ σὲ τὴν ἔνδειαν καὶ τὴν ἐκλιμίαν καὶ τὴν ἀνάλωσιν ἐμ πάντα οὗ ἀν’ ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου, ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε, καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματά σου, διότι ἐνκατέλιπές με.
προσκολλήσαι κύριος εἰς σὲ τὸν θάνατον, ἕως ἀν’ ἐξαναλώσῃ σε ἀπὸ τῆς γῆς εἰς ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν.
πατάξαι σε κύριος ἐν ἀπορίᾳ καὶ πυρετῷ καὶ ῥίγει καὶ ἐρεθισμῷ καὶ ἀνεμοφθορίᾳ καὶ τῇ ὤχρᾳ, καὶ καταδιώξονταί σε ἕως ἃν ἀπολέσωσίν σε.
καὶ ἔσται σοι ὁ οὐρανὸς ὁ ὑπὲρ κεφαλῆς σου χαλκοῦς, καὶ ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρᾶ.
δῴη Κύριος ὁ θεός σου τὸν ὑετὸν τῇ γῆ σου κονιορτόν, καὶ χοῦς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβήσεται, ἕως ἂν ἐκτρίψῃ σε, καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει.
δώῃ σε κύριος ἐπισκοπὴν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν· ἐν ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσῃ πρὸς αὐτούς, καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖς φεύξῃ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἔσῃ διασπορὰ ἐν πάσαις βασιλείοις τῆς γῆς.
καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ ὑμῶν κατάβρωμα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν.
πατάξαι σε κύριος ἕλκει Αἰγυπτίῳ εἰς τὴν ἕδραν καὶ ψώρᾳ ἀγρίᾳ καὶ κνήφῃ, ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι.
πατάξαι σε κύριος παραπληξίᾳ ἀορασίας καὶ ἑ διανοίας·
καὶ ἔση ψηλαφῶν μεσημβρίας, ὡς εἴ τι τυφλὸς ἐν τῷ σκότει, καὶ οὐκ εὐοδώσει τὰς ὁδούς σου· καὶ ἔσῃ τότε ἀδικούμενος καὶ διαρπαζόμενος πάσας τὰς ἡμέρας, καὶ οὐκ ἔσται ὁ βοηθῶν.
γυναὶκα λήμψῃ, καὶ ἀνὴρ ἕτερος ἕξει αὐτήν. οἰκίαν οἰκοδομήσεις, καὶ οὐκ οἰκήσεις ἐν αὐτῇ· ἀμπελῶνα φυτεύσεις, καὶ οὐ τρυγήσεις αὐτόν.
ὁ μόσχος σου ἐσφαγμένος ἐναντίον σου, καὶ [*](19 ἐκπορεύεσθαι] εισπορ. AF | εἰσπορεύεσθαι] εκπορ. AF 20 αποστειλαι] AF ἐξαποστείλαι AF1 (εξαποποστ. F*) | ἔπι σε] σοι AF | ἀν’ 1°] ἔαν χεῖρα σου] + ὅσα ἔαν (αν F) ποιήσης AF | om B b)] εγκατελειπας Α εγκατελειπες F 21 ἢν] + σὺ AF 22 om ἐν AF | ερεθισμω] + καὶ φόνω AF | καταδιώξονται] καταδιώξωσιν F 23 om σοι AF | ο ὕπερ κεφ.] om ο F | [77 ὑποκάτω] om η F 24 om ο ݲθݲς AF | καταβήσεται] + ἔπι σε AF | om ἐν τάχει AF 25 ἐπισκοπὴν B* A] ἐπικοπὴν B ab F | ἐχθρῶν] + σου AF | διασπορὰ] pr ἐν AF | βασιλειαις] pr ταῖς AF 26 ἐκφοβῶν] ἀποσοβῶν A a (sup ras) F 27 ἕλκει] pr ἐν AF | εἰς τὴν ἔδραν] ἐν ταῖς ἕδραις AF | δυνασ.αι F 28 ἀορασίας] B ab καὶ ἀορασία AF | ἐκστάσει] pr ἐν F 29 om τις AF | τυφλος] pr ο AF | ἔσται] + σοι AF 30 οὐ] + μὴ AF)
καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντες εἰς αὐτά· οὐκ ἰσχύσει σου ἡ χείρ.
τὰ ἐκφόρια τῆς γῆς σου καὶ πάντας τοὺς πόνους σου φάγεται ἔθνος ὃ οὐκ ἐπίστασαι, καὶ ἔσῃ ἀδικούμενος καὶ τεθραυσμένος πάσας τὰς ἡμέρας.
καὶ ἔσῃ παράπληκτος διὰ τὰ ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου ἃ βλέψῃ.