Genesis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
καὶ [*](ℵD 9"/> Αβρααμ Α a? mg 10 ἑαυτοῦ κ. ἀνάστας] ε, ς evan in ℵ 11 μισεν ℵ 12 του κυρίου 1°] + μου ℵ 14 ἐπίκλινον] + μοι (hab ℵ c.a) Ι om σὺ ℵ | πιννουσαι Α 15 αὐτὸν ℵD | αὐτὸν sup ras Α 1 16 πηγὴν] post π ras Ι lit Α | om ἀύτης D 17—18 cod ℵ supersunt fragmm tantum levissima 18 ἕως] + οὐ 20 ἔπι 2°] pr ἔτι D Ι om ὕδωρ D 21 η 1° AD | οδωκεν κݲςݲ ras Α 1 | εὐόδωσεν D ωσεν D) 22 om πάσαι D (Dvid) | αἰ κα.. D Ι δραχμῆς Α)
καὶ εἶπεν αὐτῷ Θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι ἐγὼ τοῦ Μέλχας, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Ναχώρ.
καὶ εἶπεν § αὐτῷ καὶ ἄχυρα καὶ χόρτασμα πολὺ παρ’ ἡμῖν, καὶ τόπος τοῦ [*](§ ℵ) καταλῦσαι.
καὶ εὐδοκήσας ὁ ἄνθρωπος προσεκύνησεν κυρίῳ καὶ εἶπεν
Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου Ἀβραάμ, ὅς οὐκ ἐγκατέλειπεν γ’ δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τοῦ κυρίου [*](¶ ℵ) μου· ἐμὲ εὐόδωκεν Κύριος εἰς οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου.
καὶ δραμοῦσα ἡ παῖς ἀπήγγειλεν εἰς τὸν οἶκον τῆς μητρὸς αὐτῆς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα.
τῇ δὲ Ῥεβἐλλᾳ ἀδελφὸς ἦν ᾦ ὄνομα Λαβάν· καὶ ἔδραμεν Λαβὰν πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἵξω ἐπὶ τὴν πηγήν.
καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἴδεν τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλια ἐπὶ τὰς χεῖρας τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἤκουσεν τὰ ῥήματα Ῥεβέκκας τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ οὕτως § λελάληκέν μοι ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν § ἄ ἑστηκότος αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καμήλων ἐπὶ τῆς πηγῆς·
καὶ εἶπεν αὐτῷ Δεῦρο εἴσελθε, εὐλογητὸς κύριος· ἵνα τί ἕστηκας ἔξω; ἐγὼ δὲ ἡτοίμασα τὴν οἰκίαν καὶ τόπον ταῖς καμήλοις.
εἰσῆλθεν δὲ ὁ ἄνθρωπος εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἀπέσαξεν τὰς καμήλους· καὶ ἔδωκεν ἄχυρα καὶ χορτάσματα ταῖς καμήλοις, καὶ ὕδωρ τοῖς ποσὶν αὐτοῦ καὶ τοῖς ποσὶν τῶν ἀνδρῶν τῶν μετ’ αὐτοῦ,
καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς ἄρτους φαγεῖν. καὶ Οὐ μὴ φάγω ἕως τοῦ λαλῆσαί ¶ με τὰ ῥήματά μου. καὶ εἶπαν [*](¶ ℵ) Λάλησον.
καὶ εἶπεν Παίς Ἀβαάμ ἐγώ εἰμι.
Κύριος δὲ εὐλό τὸν κύριόν μου σφόδρα, καὶ ὑψώθη· καὶ ἔδωκεν αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχους καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον, παῖδας καὶ παιδίσκας, καμήλους καὶ ὄνους.
καὶ ἔτεκεν Σάρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηρᾶσαι αὐτόν· καὶ ἔδωκεν § αὺτῷ ὅσα ἦν αὐτῷ. [*](§ ℵ)
καὶ ὥρκισέν με ὁ κύριός μου λέγων Οὐ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, ἐν οἷς ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῆ αὐτῶν·
ἀλλ᾿ ἢ εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου πορεύσῃ καὶ εἰς τὴν φυλήν μου, καὶ λήμψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν.
εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου Μή ποτε οὐ πορευθῇ ἡ γυνὴ μετ’ ἐμοῦ.
καὶ εἶπεν μοι [*](25—27 cod ℵ supersunt fragmm tantum levissima 25 πολλ]α ℵ vid | om του ℵ (hab ℵ c.a) 27 οὐ κατέλειπεν ℵ vid 28 τὰ ρηματα] om τὰ Α* (superscr A1?a?) 31 ݲ ΑℵD | ἡτοίμακα ℵD 32 απεδαξεν ℵD] ἐπέσαξεν Α Ι ὕδωρ] + νίψασθαι ℵD ψασθ..) 33 καὶ εἶπεν ο]υ μὴ φάγω ἕως του] λᾶ.. ℵ 35 κύριος ’δε ευλογησεν] [κݲςݲ] ε]υοδωσεν D | καὶ 4° Dvid | χρύσιον καὶ ἀργύριον D | παιδας] pr καὶ D 36 om ἔνα D | ’τον] ἀυτὴν D Ι ὅσα] pr πάντα ℵc.a D 39 πορεύσεται XZPsil πόρε.. D))
τότε [*](¶ ℵ) ἀθῷος ἴσῃ ἐκ τῆς ¶ ἀρᾶς μου· ἡνίκα γὰρ ἐὰν ἔλθῃς εἰς τὴν φυλήν μου [*](§ ℵ) καὶ μὴ δῶσίν σοι, καὶ ἴσῃ ἀθῷος ἀπὸ τοῦ § ὁρκισμοῦ μου.
καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα Κύριε ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου Ἀβραάμ, εἰ σὺ εὐοδοῖς τὴν ὁδόν μου, ἤν νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἔ αὐτήν·