Genesis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡμέρας περιετμήθη Ἀβραὰμ καὶ Ἱσμαὴλ ὁ υἱὸς αὐτοῦ·
καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖς καὶ οἱ ἀργυρώνητοι ἐξ ἀλλοἐθνῶν, περιέτεμεν αὐτούς.
Ὤφθη δὲ αὐτῷ ὁ θεός πρὸς τῇ δρυὶ τῇ Μαμβρή καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας.
ἀναβλἐψας δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ ἴδεν, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες ἰστήκεισαν ἐράνω αὐτοῦ. καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκη§ [*](§ D) νῆς αὐτοῦ, καὶ § προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν·
καὶ εἶπεν Κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃς τὸν παῖδά σου.
λημφθήτω δὴ ὕδωρ, καὶ νιψάτω τοὺς πόδας ὑμῶν· καὶ καταψύξατε ὑπὸ τὸ δένδρον.
καἰ λήμψομαι ἄρτον, καὶ φάγεσθε· κα μετὰ τοῦτο παρε· [*](D) [*](20 αὐτὸν Ι 0] inter αὖ et ’τον ras 14 vel 15 litt Α κα αὐξάνω αὐτὸν bis scr A *vid XVIII 2 κυνησεν D 3 παιδα] δοῦλον D 4 νιψατωσαν D sil ’σαν Dsil)
καὶ ἔσπευσεν Ἀβραὰμ ἐπὶ τὴν σκηνὴν πρὸς Σάρραν καὶ εἶπεν αὐτῇ Σπεῦσον καὶ φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεως καὶ ποίησον ἐγκρυφίας.
καὶ εἰς τὰς βόας ἰδραμεν Ἀβραάμ, καὶ ἔλαβον μοσχάριον ἁπαλὸν καὶ καλόν, κα ἔδωκεν τῶ παιδί, καὶ ἐτάχυνεν τοῦ ποιῆσαι αὐτό.
ἑλαβεν δὲ βού- τυρον καὶ γάλα καὶ τὸ μοσχάριον ὃ ἐποίησεν, κα παρέθηκεν αὐτοῖς, καὶ ἐφάγοσαν· αὐτὸς δὲ παρειστήκει αὐτοῖς ὑπὸ τὸ δένδρον.
εἶρεν δὲ πρὸς αὐτόν Ηοῦ Σάρρα ἡ γυνή σου ; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν Ἴδου ἐν τῇ σκηνῇ.
εἶρεν δέ Ἐπαναστρέφων ἥξω πρὸς σὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἰς ὥρας, καὶ ἔξει υἱὸν Σάρρα ἡ γυνή σου. Σάρρα δὲ ἤκουσεν πρὸς τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς, οὖσα ὄπισθεν αὐτοῦ.
Ἀβραὰμ δὲ καὶ Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότες ἡμερῶν· ἐξέλειπεν δὲ Σάρρᾳ γίνεσθαι τὰ γυνοίκια.
ἐγέλασεν δὲ Σάρρα ἐν ἑαυτῇ λέγουσα οὔπω μέν μοι γέγονεν ἕως τοῦ νῦν· ὁ δὲ κύριός μου πρεσβύτερος.
καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Ἀβραάμ ὅτι ἐγέλασεν Σάρρα ἐν ἑαυτῇ λέγουσα Ἀρά γε ἀληθῶς τέξομαι ; ἐγὼ δὲ γεγήρακα.
μἠ ἀδυνατεῖ παρὰ τῷ ; εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναστρέψω πρὸς σὲ εἰς ὥρας, καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός.
ἠρνήσατο δὲ Σάρρα λέρυσα Οὐκ ἐγέλασα· ἐφοβήθη γἀρ. γάρ. καὶ εἶπεν Οὐχί, ἀλλὰ ἐγέλασας.
Ἐξαναστάντες δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων μαὶ Γομόρρας· Ἀβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ’ αὐτῶν συνπροπέμπων αὐτούς.
ὀ δὲ κύριος εἶπεν Μἠ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ Ἀβραὰμ τοῦ παιδός μου αἰ ἐγὼ ποιῶ ;
Ἁβραάμ δὲ γινόμενος ἔσται εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολύ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς.