Geographiae informatio

Anaximander Milesius, Thaletis auditor, sustinuit omnium primus situm orbis terrarum in tabula pingere: Post quem Hecatæus Milesius, vir multæ peregrinationis, idem argu

argumentum tam accurate tractavit, ut homines fuerint rapti in admirationem. Nam Hellanicus Lesbius, quamquam alias doctissimus, minus concinne ista tradidit. Deinde Damastes Citticensis, qui sua ex Hecatæo descripsit, littoream navigationem composuit. Mox Democritus et Eudoxus aliique nonnulli terræ circuitiones ac circumnavigationes composuerunt.

Veteres ergo orbem habitabilem effigiarunt rotundum, complexum in sui medio Græciam, in cujus centro statuunt Delphos, quos vocarunt umbilicum terrarum. Sed Democritus, cujus multa scientiæ experimenta exstant, primus affirmavit terram esse oblongam; ita ut longitudo ad Latitudinem habeat rationem sesquialteram. cui sententiæ etiam Dicæarchus Peripateticus accessit. Eudoxus autem dixit longitudinem ad latitudinem esse in ratione dupla; sed Eratosthenes in majore quam dupla. Crates semicirculo assimilavit: Hipparchus similem Trapezio, alii caudæ belluinæ, Posidonius Stoïcus fundæ tradidit, cujus media latitudo ab Austro in Boream pateat, angustior pars circa orientem et occidentem procedat, sic tamen ut latissima sit, qua India pertinet ad Eurum. Ter

Termini continentium sunt: Europæ quidem atque Africæ columnæ Herculis; Africæ et Asiæ Nilus, vel, ut alii volunt, Isthmus, qui a palude Sarbonide ad sinum Arabicum porrigitur: Asiæ vero et Europæ terminum antiqui dixerunt Phasin fluvium, et Isthmum, qui a Sarbo ad mare Caspium extenditur; postea autem recentiores tradiderunt Mæotidem paludem et fluvium Tanaïn.

Continentes autem appellantur Græca voce Epiri, quia videlicet sunt inexploratæ magnitudinis. Asia dicta est ab ἄσσον, quod propinqua sit ex Europa in illam euntibus, sive terrestri itinere, sive navali secundum insulas ordine sitas, quales sunt Eubœa, Andrus, Tenus, Myconos, Icaria, Samos, Mycale. Europa dicta est a vento Euro. Lybiæ vocabulum Græcis plane latet, sed a populo nobili inter Phœnices venit, et significat leones. Oceanus dictus ab æstuum terras undique pulsantium concitatione.

Tandem Dicæarchus definit orbem terrarum non aquis, sed ductu lineæ cujusdam simpliciter rectæ, a columnis Herculis per Sardiniam, Siciliam, Peloponnesum, Ioniam, Cariam, Lyciam, Pamphyliam, Ciliciam, et mon tem

tem Taurum, et inde usque ad Imaum actæ: Secundum quæ loca alias orbis partes Boreales, alias Australes nominat.

Venti autem flant ex diversis partibus, ab Æquinoctiali nimirum ortu Apeliotes, ab occasu Æquinoctiali Zephyrus; a meridie Notus, a Septentrione Aparctias. Rursus ab æstivi Tropici ortu spirat Cæcias; dein ab ortu Æquinoctiali (ut dictum modo) Apeliotes, ab hyberno denique Eurus.

Rursus secundum solem occidentem, ab occasu hiberno provenit Libs, deinde ab occasu Æquinoctiali dictus jam Zephyrus, ab occasu vero æstivo Argestes, alias Olympias dictus. Tantem Notus et Aparctias adversi flant; ita ut venti omnes sint octo. Timosthenes autem, qui conscripsit marium circumnavigationes, tradit duodecim ventos, quia inter Aparctiam et Cæciam medium ponit Boream, inter Eurum et Notum Phœnicem, qui et Euronotus vocatur; inter Notum et Libem Leuconotum, qui alias Libonotus dicitur, inter A par

parctiam et Argesten Thrascian, quem accolæ istius oræ etiam Circium appellant. Tradit et quæ gentes unicuique ventorum plagæ sint subjectæ; nimirum Bactriani habitant sub Apeliote, Indi sub Euro, sub Phœnice mare Rubrum et Æthiopia jacet; sub Noto altera Æthiopia, ultra Ægyptum sita. Ad Leuconotum collocat Garamantas, qui supra Syrtes colunt, ad Libem Æthiopas, et omnes occidentales supra Mauros; ad Zephyrum vero columnas Herculis, unde Africa et Europa incipiunt; ad Argestem Iberiam, quæ nunc vocatur Hispania; Ad Thrascian Scythas supra Thraciam sitos; Ad Borean Pontum Euxinum, paludem Mæotin ac Sauromatas; ad Cæciam denique Mare Caspium et Sacas.