Περὶ ῥημάτων
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ῥημάτων, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
τὸ ἔμμορε Ζηνόβιοϲ καὶ Ἡρωδιανὸϲ οὕτω κανονίζουϲι μείρω μερῶ, ὁ μὲν παρακείμενοϲ μέμορα καὶ ἐν ὑπερθέϲει τοῦ ἔμμορα.
[*](1. 1 cf. An. Par.ΙΙΙ 320 ubi sic fere: ἐπὶ τοῦ ὁμοιῶ ἵνα μὴ ϲυνεμπέϲῃ τῷ οἶδα ἐγένετο οἶκα καὶ ἔοικα. l. 6 idem refert Eustath. 149, I et de δέδοικα An. Paris. III 316, 6 similia etiam habet Choer. 589 Apollonio eundem de δέδοικα sententiam attribuens, quae hic Herodiano assignatur. — Ex Herodiano petivit fortasse Choer. l. c eam formae δέδοικα explicationem, quam Alexander Cotyaensis proposuit: Ἀλέξανδροϲ ὁ Κοτυαεὺϲ θαυμαϲίωϲ αὐτὸ ϲχηματίζει λέγει γὰρ ὅτι πολλὰ ῥήματα ἀπὸ μέλλοντοϲ παράγεται εἰϲ τὸν ἐνεϲτῶτα, καὶ τρέπει τὸ ϲ εἰϲ χ ἢ εἰϲ τὸ κ οἷον ϲμῶ ϲμήϲω ϲμήχω, ἐξ οὖ τὸ ϲμήξω, ὀλῶ ὀλέϲω ὀλέκω οὕτωϲ οὖν καὶ ἐκ τοῦ δείϲω μέλλοντοϲ ἐγένετο ὁ ἐνεϲτὼϲ θείκω κατὰ τροπὴν τοῦ ϲ εἰϲ κ καὶ ἐκ τοῦ δείκω λοιπὸν ἀκολούθωϲ ὁ μέϲοϲ παρακείμενοϲ δέδοικα ὥϲπερ λείπω λέλοιπα, λείβω λέλοιβα, πείθω πέποιθα. l. 28 cf. E. M. 335, 22. Quod Ϲhoeroboscus —nam ex eo petitum esse locum Anecdotorum demonstrat Choer. Dict. 593, 26 contra Herodiani sententiam profert: ἀλλ’ ἐλέγχει αὐτὸ τὸ β΄ πρόϲωπον, οὐ διὰ τοῦ α γάρ, ἀλλὰ διὰ τοῦ ἑ ἐκφέρεται. ὅθεν καὶ κανονίζεται οὕτωϲ· μορῶ μορήϲω ὁ πρῶτοϲ ἀόριϲτοϲ ἐμόρηϲε, ὁ δὲ δεύτεροϲ ἔμορον ἔμορεϲ καὶ Αἰολικῶϲ ἔμμορον ἔμμορεϲ ἔμμορε — non refutat Herodianum, nam ubi per ε secunda persona pronunciabatur, aoristus quidem secundus haberi debet, sed)798