Μονόβιβλον περὶ τοῦ ὕδωρ
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Μονόβιβλον περὶ τοῦ ὕδωρ, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
1.
Choer. Dict. p. 208, Bekk. Anecd. 1193: λέγει ὁ Ἡρωδιανὸϲ ἐν τῷ περὶ τοῦ ἡδὺ ὕδωρ μονοβίβλῳ, ὡϲ οὐ δεῖ διὰ τῶν δύο ϲϲ τὰϲ τοιαύταϲ δοτικὰϲ προφέρεϲθαι, ἀλλὰ δι᾿ ἑνὸϲ οἷον χαρίεϲι τιμήεϲι ὥϲπερ Πλάτωϲι, Πάριϲι, Δημοϲθένεϲι.
2.
Choer. Dict. 381, 19, E. M. 491, 35: λέγει ὁ Ἡρωδιανὸϲ ἐν τῷ μονοβίβλῳ αὐτοῦ, ὅτι τὰ εἰϲ ᾱρ οὐδέτερα παραληγόμενα τῷ ω ἄκλιτά ἐϲτιν οἷον μῶμαρ (ϲημαίνει δὲ τὸν μῶμον), βῶμαρ (ϲημαίνει δὲ τὸν βωμόν), νῶκαρ (ϲημαίνει δὲ τὴν ϲτέρηϲιν τῆϲ ψυχῆϲ).
[*](1. 15 ὄϊγον RV, ὄϊον A, quod merito suspectat Ahrens. dial. Aeol. p. 106, ὄϊγον autem Aeoles fortasse dixerunt pro οἶγον ab οἴγω. an legendum ὄϊτον i. e. οἶτον ? Meinekius. l. 27 βῶμαρ (ϲημαίνει δὲ τὸν βωμόν) recepi ex E. M., ap. Ϲhoer. legitur ϲημαίνει δὲ τὸν μέγαν. Idem habent E. Gud. 229, 55, Zon. 1162 et Constantin. Lascar. βιβλίον γ΄ (p. 264).)