Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἵλαοϲ τὸ ἱλαρόϲ. ῑ. οἱ γὰρ Αἰολεῖϲ ἴλλαοϲ λέγουϲι καὶ οὐχὶ. ἔλλαοϲ.

[*](l. 1 Choer. 221, 31, Hee. l. 2 Choer. 220, 21 et 222, 20. l. 3 E. M. 466, 46, Hes. Choer. tamen 225. 15 εὑρίϲκεται ἡ δοτικὴ τοῦ ἱδρώϲ κατ’ ἀποκοπὴν τοῦ τι; fortasse utrumque Herodianus defenderat cf. Lob. El. II 300 l. 5 Choer. 225, 26. l. 10 Hes., nam licet Pseudcherodiano ap. Lob ad Phryn. 456 ignotum fuerit, germanum id ignorasse vix credibile est. l. 11 St. B. 327, 10. l. 12 E. M. 469, 48, Il. Pr. O 365, Hes. l. 17 St. B. 176, 22. l, 18 Hes., qui habet etiam εἶθαρ. cf. Apoll. lex. 90, 24: ἴθαρ εὐθέωϲ, τινὲϲ δὲ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου γράφουϲιν: «εἶθαρ δὲ προϲηύδα» (Il. M 353). Choer. 207 26 εἶθαρ pracacribit ab εὐθήϲ εὖθαρ εἶθαρ. l. Hes. cf. Τίταξ. l. 20 Choer. 225, 12. Hes.: ἰθύϲ εὐθύϲ, ἰθύνω εὐθύνω. — formae ab ῑ incipientes sunt lonicae. l. 21 St. B. s. v. l. 23 Hes. cf. Lob. El. I 110. l. 24 E. M. 470, 40 Hes. l. 25 (Choer. 222. 30, An. Paris. 111 310, 25, Hes. l. 29 E. M. 225, 15 E. Or. 77, 6 ἴλη τὸ πλῆθοϲ παρὰ τὸ ὁμοῦ εἰλεῖϲθαι. ap. Theogn. 162, 6 εἰλαδόν scriptum est. l. 31 Choer. 225, 6.)

525