Περὶ ὀρθογραφίας

ᾔειν ᾔειϲ ᾔει: ἐκ τοῦ εἶα μέϲου παρακειμένου Ἀττικῇ ἐκτάϲει ᾔα ᾔειν ᾔειϲ ᾔει καὶ πληθυντικῶϲ ᾖμεν. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ (659) «ἔπειτα πρὸϲ τὸ τέμενοϲ ᾖμεν τοῦ θεοῦ» καὶ ἐν Γηρυτάδῃ « ᾖϲαν εὐθὺ τοῦ Διονυϲίου» ἀντὶ τοῦ ἐπορεύοντο.