Περὶ ὀρθογραφίας

εἰλυφάζω: παρὰ τὸ εἴλω εἰλύφω εἰλυφάζω. Ὅμηροϲ (Υ 492) «ἄνεμοϲ φλόγα εἰλυφάζων » ἀντὶ τοῦ εἰλῶν καὶ ἀναϲτρέφων. ϲημαίνει δὲ καὶ φῶϲ παρέχω ὡϲ τὸ «τῆλε δ᾿ ἀπ᾿ αἰθομένων δαΐδων ϲέλαϲ εἰλύφαζεν» Ἡϲίοδοϲ (Scut. 275).