Περὶ ὀρθογραφίας

εἰλικρινήϲ ὁ καθαρὸϲ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου κατὰ τὴν ἄρχουϲαν. [*](l. Choer. 224, 16, E. Gud. 566, 33. cf. Ahrens de dial. Aeol. p. 284. l. 20 Choer. 208, 10, Hes. εἰλαπίνη et ἰλαπίνη. l. 22 Choer. 208, 17, Hes. εἰλαρ et ἴλαρ. l. 24 Choer. 209, 1, E. M. 298, 38, Hes., apud quem etiam forma Εἰλύθυια exstat. l. 27 E.M. 298,32, Choer. 203, 7. l. 29 Choer. 209, 23 E. M. 299, 45, Herod. in An. Paris. IV 181, cf. περὶ προϲῳδίαϲ Ἀττικῆϲ fr. 3. Hes. habet εἰλεόϲ et ἰλεόϲ pariter atque Choer.. qui l. c. εἰλεόϲ per ει exhibet, p. 220, 32 ἰλεόϲ ὁ φωλεόϲ καὶ ἡ κατάδυϲιϲ διὰ τοῦ ῑ· τὰ γὰρ παρὰ τὸ εἰλῶ παραγωγὰ ὀνόματα διὰ τοῦ ι γράφεται οἶον ἰλύϲ, ἴλη ἡ ἄθροιϲιϲ. l. 30 Choer. 212 21. l. 32 Hes. haec scriptura reperitur etiam ap. Herodotum, vulgo ἴλη ut etiam ap. Hes. scriptum legitur et praecipitur a Choer. l. c. l. 33 utrumque Hes. s. vv. habet, idem εἴλιγγοϲ et ἴλιγγοϲ, εἴλιγξ et ἴλιξ. l. 34 Choer. 204, 5,)

παρὰ γὰρ τὸ κρίνω καὶ τὸ ἕλη τὸ ϲημαῖνον τὴν θερμαϲίαν γέγονεν εἰλικρινήϲ οἱονεὶ ὁ ἐν τῇ ἕλῃ κεκριμένοϲ κατὰ πλεοναϲμὸν τοῦ ι. τὸ δὲ λῖ γέγονεν οὕτωϲ. εἰλοκρινήϲ ἦν καὶ τροπῇ τοῦ ο εἰϲ ι εἰλικρινήϲ. τὸ κρι ἐκ τοῦ κρίνω.