Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἔϲεται δι᾿ ἑνὸϲ ϲ κοινῶϲ, ἔϲϲεται διὰ δύο ϲϲ ποιητικῶϲ. οἱ γὰρ [*](epitomatorum, ut concludi potest ex Hesych. ἔριθοι οἱ γεωργοί. παρὰ τὸ τὴν ἔραν ἐργάζεϲθαι, ἥτιϲ ἐϲτὶ γῆ. καταχρηϲτικῶϲ δὲ καὶ οἱ ἐριουργοί. cf. fr. 30.) [*](l. 1 Choer. 202, 1 collat. p. 272, 20, ubi diserte traditur φερίκη, quod quidam φερείκη scriberent, Herodianum per ι protulisse. ἐρίκη exstat etiam ap. Arc. 107, 14 et ap. Hes. l. 4 Choer. 199, 17 et 198, 29, Herod. in E. Orion. 61, 24. l. 7 St. B. l. 8 Choer. 198, 8, E. M. 374, 2, Hes. etyma omisi. l. 9 Hes. per ι exbibet cf. fr. 31. l. 10 Hes., Choer. 214, 13 ἐρίφια. l. 11 Hes., E. M. 375, 24 Ἕρκιοϲ. l. 12 Choer. 210, 15. l. 14 Choer. 214, 26. l. 15 Choer. 197, 25, E. M. 376, 36, Hes. l. Choer. 210, 17, Hes., qui habet etiam ἐρρήεντα. l. 21 St. B., Choer. 197, 31, Hes. l. 23 Choer. 214, 3 Hes. E. M. 378, 56, An. Ox. Il 323, 18 causa additur haec: τὰ ἀπὸ μελλόντων ϲυντιθέμενα τῷ ι παραλήγεται, ϲτήϲω Ϲτηϲίχοροϲ, ἐρύϲω ἐρυϲίβη. l. 25 St. B., Hes. habet Ἑρχειά cf. Mein. ad St. B. l. 27 Choer. 214, 9, Herod. περὶ παθῶν fr. 13 in E. Or 57, 3, E M. 380, 30, E. Gud. 210, 58, περὶ μον. 18, 3, Hes.) [*](l. 29 E.M. 379, 52, Hes. habet ἔρωι ἔχοντι, quod Voss. et Ehes. III c. 2078 D ἔρωι ἔρωτι scribendum suspicantur. l. 31 E. M. 381, 22 cf. Il. Pr. B 393.)

512
ικελοὶ τὰ τῶν μελλόντων ῥήματα προηγουμένων βραχέων φωνηέντων διπλαϲιάζουϲι τὸ ϲ, τελέϲϲω λέγοντεϲ. ὁμοίωϲ καὶ τὸ ἔϲω ἔϲϲω. ἐκ τοῦ ἔϲεται ϲυγκοπῇ ἔϲται. λέγεται καὶ ἐϲϲεῖται Δωρικῶϲ Ἰλιάδοϲ B (393) «οὔ οἱ ἄρκιον ἐϲϲεῖται φυγέειν κύναϲ ». ἐπὶ τοῦ μέϲου μέλλοντοϲ οἱ Δωριεῖϲ παρεντιθέντεϲ τὸ ι προπεριϲπῶϲιν οἷον ἐκ τοῦ ἔϲεται καὶ πλεύϲεται καὶ ῥεύϲεται ἐϲϲεῖται, πλευϲεῖται, ῥευϲεῖται.