Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἔριθοϲ: ι. ϲημαίνει δὲ τὸν ἐργάτην καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἐργαζομένην τὰ ἔρια. γέγονε δὲ τὸ ἀρϲενικὸν ἀπὸ τοῦ ἔρα, ὅ ἐϲτιν ἡ γῆ, ἔραθοϲ καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ α εἰϲ ι ἔριθοϲ. ἐπὶ δὲ τῆϲ γυναικὸϲ ἀπὸ τοῦ ἔριον γέγονεν ἔριθοϲ. ὁμοίωϲ δέ ἐϲτι τὸ λέκιθοϲ (sic pro τολοβινθοϲ scripsi), ὃ ϲημαίνει τὸν κρόκον τοῦ ᾠοῦ.

[*](l. 1 Hes. s. vv. l. 2 Choer. 212, 14. l. 3 Choer. 202, 5 τοῦτο διὰ τοῦ ι γράφεϲθαι λέγει ὁ Ἀπολλώνιοϲ, ἀλλ᾿ ἡ παράδοϲιϲ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου οῖδεν αὐτὸ γεγραμμένον. Choer. Dict. 571, 22, Hes. ἐρείδω scribit, sed habet etiam ἐριδόμενοϲ ἐρίδων, quae est Apollonii scriptura. l 5 Choer. 201, 32, E. M. 372, 16, Hes., qui tamen etiam ἐρίκω ἐρικόμενοϲ praebet aeque corruptum atque ἐρίκω ap. Arcad. 152, 13 cf. Lob. Rhem. 57 et 59. l. 7 Choer. 202, 3, E. M. l. c. l. 9 Choer. 200, 12 praescribit ἐρείπτω, Hes. habet ἐρίπει καταβάλλει.)[*](l. 10 Choer. 198, 33. l. 12 Choer. 198, 32. l. 13 Hes. St. B. 447, 3. l. 14 Hes. St. B. l. 15 E. M. 371, 24, Hes. habet ἐρέχθων διακόπτων et ἐρε. θων διακόπτων ἐπείγων. l. E. M. 371, 19. l. 22 E. M. 373, 50 c Hes. ἐρηρεῖϲθαι ἡρμόϲθαι, ἐρήριϲται ἐρίζει et Choer. Dict. 571 l. 24 Hes. l. 25 Hes. et Il. ψ 792, ubi Schol. V ἐν δέ τιϲι τῶν ὑπομνημάτων γράφεται ἐριζήϲαϲθαι. cf. Lob. Rhem. 152, Buttm. II 178. l. 26 Choer. 199, 15 l. 28 Choer. 199, 8 E. M. 373, 39, ad etymon quod attinet, fortasse altera ab ἔριον originatio est)

511