Περὶ ὀρθογραφίας

ἐπίϲιον τὸ ἐφήβαιον· διὰ τοῦ τὰ δύο. ἀπὸ γὰρ τοῦ τὰ ϲία τὰ ξηρά. ξηρὸν γάρ ἐϲτιν· ἢ παρὰ τὸ εἰϲιέναι ἐπείϲιον (sic scribendum propter etymon, legitur ap. Lycophr. 1385), ϲημαίνει δὲ τὸ αἰδοῖον τοῦ ἀνδρὸϲ καὶ τοῦ γυναικόϲ. γράφεται δὲ καὶ ἐπίϲειον.