Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ὠτειλή ει. ὠτέλλαϲ γὰρ οἱ Αἰολεῖϲ τὰ τραύματα· Ἀττικοὶ οὐλὴν λέγουϲιν.

[*](l. 1 Choerob. 281, 16, ubi restant haec tantum ὤμοι διχῶϲ ἐκ τοῦ οἴμμοι, reliqua sumpsi ex E. M.822,34. Cf.618,12 ἔϲτιν ὤ ϲχετλιαϲτικὸν ἐπίρρημα, ὅθεν τὸ ὤμοι, ὅπερ οὐκ ἔχει προϲγεγραμμένον τὸ ῑ Hes. ᾤμοι οἴμοι. Apollonius de adv. 536 scripturam ὤμοι amplexus est. ln An. Paris. III 336, 7 ᾤμοι παρὰ τὸ οἶμοι cum ῑ scriptum est. l. 3 Hes. Cf. Lob. Rhem. p. 42. l. 4 Choer. 280 15. l. 5 Hes. l. 6 Choer. 281, 15. E. M. 822, 39. ᾠόν: δεῖ γινώϲκειν, ὅτι τὸ ὠόν τὸ ῑ ἔχει· πρῶτον μὲν ὅτι εὕρηται τὸ ῑ κατὰ διάϲταϲιν παρὰ τῇ Ϲαπφοῖ «φαϲὶ δήποτε Λήδαν ὑακίνθινον πεπυκαδμένον εὗρον ὤίον». δεύτερον δὲ διὰ τὸν χαρακτῆρα. τὰ γὰρ διὰ τοῦ ωον οὐδέτερα μονογενῆ θέλει ἔχειν τὸ ῑ. πρόϲκειται «μονογενῆ» διὰ τὸ ϲῶοϲ ζωόϲ. Cf. supra ζῷον. l. 8 Choer. 281, 5, Hes.)[*](l. 9 Hes. Scribitur ctiam ὁρεῖον ὅριον ὥριον cf. Sehmidt l. 10 Choer. 280 17 et in E. M. 823, 45 Ὠρείτηϲ ὁ πολίτηϲ παρὰ τὸ Ὠρεόϲ Ὠρεοῦ γίνεται· καὶ τὸ κύριον ὄνομά ἐϲτι διὰ διφθόγγου παρὰ τὸ Ὠρεύϲ Ὠρέωϲ ὡϲ παρὰ Ἀπολλωνίῳ « Ὠρείτηϲ δ’ Ἀμύκοιο» (1 110). τινὰ δὲ τῶν ἀντιγράφων Ὠρείδηϲ ἔχει. Χοιροβοϲκόϲ. scripsi pro Ὠρεύϲ Ὠρέωϲ: Ὠρεόϲ Ὠρεοῦ et addidi Ὠρεύϲ Ὠρέωϲ. coll. E. M. 604, 42 a Lobeckio Proll. 395 emendato. Apul Apollonium teste Schol. ad h.l. Herodianus Ὠείδηϲ legit: Ὠρείδηϲ δ’ Ἀμύκοιοπ: διὰ τῆϲ ει θιφθόγγου ἡ παραλήγουϲα. οὕτωϲ Ἡρωδιανὸϲ ἐν τρίτῳ τῆϲ καθόλου. de gentili cf. Steph. B. s. Ὠρεόϲ et fr. Orth. 43. l. 11 Choer. 281, 7, Hes. ὡριαίνει· ὡραίζει.)[*](l. 12 Choer. 280, 16 cf. Dict. 286. 1, ubi versus Eurip. Cycl. 213 affertur, et 297, 5, Hes. I. 13 Choer. 280. 22. cf. E. M. 823, 54 (V.). l. 14 Choer. 280, 25 coll. 201, 1. Hes. ὡϲεί τε· καθάπερ. l. 15 Choer. 281, 4, ubi est Ὠπιδαῖοϲ, quod ex St. B. 712, 22 in Ὠϲτιαῖοϲ mutavi; corruptum est etiam ibid. l. 3 Ὠνηματιαῖοϲ αι ἡ παράδοϲιϲ. l. 16 Choer. 280, 23. l. 18 Choer. 280, 12. —pro παρακειμένου scripsi περιϲπωμένου, reliqua intacta reliqui, nam ap. Hes. praeter ὤϲχη etiam ὄϲχη et οἴϲχεα, quod ordo pro οἴχεο requirit, leguntur E.M 619, 32 οἰϲχίϲ habet. l. 20 Choer. 281, 17 ; ῑ subscriptum agnoscit Herod. ap. lc. Al. 32. 5 cf. E. M. 825, 93, Ep. Cr. l 446, Eust. 117, 40 E. M. l. l. od. V. addit: ζήτει εἰϲ τὸ ᾥπερ, de quo E. M. 822, 50. Cf. Cathol. 494, 3. l. 21 Choer. 280, 30. Cf. Αhrens de dial. Aeol. p. 58 not. 31. Hes.)

611