Περὶ ὀρθογραφίας

χρῖμα. ϲημαίνει δὲ τὸ χρῖϲμα. διὰ τοῦ γράφεται, ἐπειδὴ οἱ Αἰολεῖϲ χρίμμα λέγουϲι καὶ οὐχὶ χρέμμα. ἰϲτέον δὲ ὅτι ὥϲπερ λέγουϲι κροῦμα καὶ κροῦϲμα, οὕτω λέγεται χρῖμα καὶ χρῖϲμα.