Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

τέλειοϲ. ει δίφθογγοϲ. πρῶτον μὲν ὅτι λέγεται καὶ χωρὶϲ τοῦ ῑ [*](παρὰ τὸ τέρϲω τὸ ξηραίνω τερϲιά καὶ ταρϲιά ὡϲ παρὰ Ϲιμωνίδῃ καὶ καθ’ ὑπέρθεϲιν τραϲιά. l. 1 St. B. l. 4 St. B. l. 6 St. B. l. 8 St. B. Ταυρῖνοϲ est etiam ap. Choer. 264, 8. l. 11 Choer. 266, 22. l. 12 Choer. 264, 4, St. B. l. 13 Herodian περὶ παθῶν E. M. 171, 7, Hos. corrupte ταύϲιμον μάταιον. l. 14 Hes. cf. Herod. περὶ παθῶν E. M. 748, 3. l. 15 Choer. 266, 10 cf. Mein. Anall. Alex. p. 291. St. B. Ταύχειρα πόλιϲ Λιβύηϲ. — ὁ πολίτηϲ Ταυχείριοϲ καὶ Ταυχέριοϲ καὶ Ταυχερίτηc. l. 17 Choer. 265, 4. l. 18 St. B. 609, 19. idem fluvius Θύμβριϲ Τίβεριϲ 320. 3. l. 19 St. B. Hes. Τεγηϲϲόϲ· ἀκρωτήριον Κύπρου et Τειγηϲόϲ· ἀκρωτήριον Κύπρου. l. 20 Choer. 268 25. l. 21 Choer. 266, 3, qui etyma proponit εἴρω εἴρεα cum τ pleonastico, τείρεϲθαι τὸ καταπονεῖϲθαι. Opinor Herodianum diphthongum fulsisse forma. τέραϲ sic fere: ἀνεφάνη γάρ τὸ ε ἐν τῷ τέραϲ. Hes. I. 22 Choer. 266, 13 et 269, 7, ubi post οἱ Αἰολεῖϲ additur καὶ ὁ Ῥωμαῖοϲ. l. 25 E. M. 756, 18 Hes. l. 27 Choer. 266, 22, E. M. 756, 16. 1 30 Hes. l. 31 Choer. 268 19, Hes.)

589
οἷον τέλεοϲ καὶ τελέωϲ τὸ ἐπίρρημα. δεύτερον ὅτι τὰ ἀπὸ τῶν εἰϲ οϲ οὐδετέρων μὴ παραληγόμενα τὸ ᾱ διὰ τοῦ ειοϲ γινόμενα διὰ τῆϲ ει διφθόγγου γράφεται· ὄνειδοϲ ὀνείδειοϲ, ἕρκοϲ ἕρκειοϲ, ἦθοϲ ἤθειοϲ. οὕτω καὶ τέλοϲ τέλειοϲ πλὴν τοῦ τέμενοϲ τεμένιοϲ.