Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
τρυϲόϲ.
[*](l. 1 Choer. Orth. 264, 16, E. M. 767, 40, ubi praeceptum multo plenius servatum, sed corruptum est maxime verbis perverse collocatis, sic παρὰ τὸ τριτώ — κεφαλήν praeposui verbis οὐκ ἐκ τῆϲ μήτραϲ ἀλλὰ ἐκ (pro καί), ubi etiam παρὰ et οὐκ inserui — porro verba ἐπειδὴ οὐ δύναται ἐκ τοῦ τρεῖν γεννᾶϲθαι, ἐπειδὴ οὐ γεννᾶται ἐκ τοῦ φόβου, quae in alienissimum locum irrepserunt, in fine posui recisis male repetitis ἢ παρά τὸ τρεῖν γεννᾶν. cf. E Orion. 151, 10. — Caeterum omnes explicationes ab Herodiano propositae videntur: sane antiquae sunt. Ea sententia, qua Τριτογένεια a τρεῖν γεννᾶν repetitur, Didymi fuisse videtur, quam. Herodianus duabδus rationibus refutat et scriptura et derivatione more vere Herodianeo. Didymi sententiam refert Hes. Τριτογένεια ἡ τὸ τρεῖν ἐγγεννῶϲα τοῖϲ ἐναντίοιϲ et Τριτογενήϲ ἐπιθετικῶϲ ή Ἀθηνᾶ ἀπὸ τοῦ τρεῖν ἐγγεννᾶν τοῖϲ πολεμίοιϲ. ἢ τῷ παρὰ τῷ Τρίτωνι τῷ ποταμῷ Λιβύηϲ ἐμφανιϲθῆναι et Τριτώ ῥεῦμα, τρόμοϲ φόβοϲ et τριτώ Νίκανδροϲ ὁ Κολοφώνιόϲ φηϲι τὴν κεφαλὴν καλεῖν Ἀθαμᾶναϲ. Eustath 696, 40 ab Herodiano differt tradens οὐ μόνον εἰϲ πάθοϲ ἀναλύεται ἡ Τριτογένεια ὡϲ γεννηθεῖϲά ποθεν, ἀλλᾶ καὶ εἰϲ ἐνέργειαν· οὕτω δὲ διχῶϲ καὶ ἡ ἠριγένεια· καὶ γὰρ ἡ τὸ ῆρ γεννῶϲα ἢ ἡ ἐν ῆρι γεννωμένη. l. 18 Choer. 264, 10, qui addit καὶ ἄλλωϲ, ἐπειδὴ παρὰ τὴν τριῶν γενικήν ἐϲτι Τρίων καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ τ Τρίτων· καὶ γὰρ ἕκαϲτοϲ ποταμὸϲ τριῶν τινων μετέχει γῆϲ ἀέροϲ ὕδατοϲ, cui originationi Ε. M. 768, 20 duas alias ex eodem, ut videtur, Choerobosco petitas adnectit: παρὰ τὸ τρεῖν τὸ φοβεῖϲθαι ὁ φόβου ἐμποιητικὸϲ ἢ παρὰ τὸ εῖν, cum qua congruit Hes. τριτώ ῥεῦμα. l. 20 St. B. l. 22 Herod. ap. Eust. 620, 14 cf. περιτρέφεται. Hes. habet τροφαλ[λ]ίϲ et τρυφαλίδα, quod ap. ipsum Herodianum invenitur Dichron. 299, 16. l. 24 Hes. l. 25 per simplex ϲ et υ pro τραυϲόϲ ap. Herod. Mon. 38, 28 emendavit Lob. Proll. 149 ex)595