Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
πιφαύϲκω.
[*](l. 1 Choer. 250, 12, E. M. 672, 43, Hes. Vulgo πίννα scribi adnotat Schmidt.)[*](l. 4 Choer. 247, 25, E. M. 672. 55, Drac. Strat. p. 73. l. 13 Choer. 249 l. 16 Theogn. 69, 32, Arc 68, 12, E. M. 475, 23. ῑ quamquam apud Herodotum et Strabonem Πεῖροϲ per ει exhibetur l. 17 Choer. 248, 19, St. B. s. v., Dichron. 289, 25, Hes. l. 20 Hes. Laconicum est. l. 21 Choer. 2481. E. M. 673, 15. Hes. habet πίϲεα et πείϲεα. l. 25 Choer. 247, 31. St. B. Πιϲιδία, Πιϲίδαι, Πιϲίδηϲ αἰ δεύτεραι καὶ πρῶται ϲυϲτέλλονται· λέγεται καὶ Πιϲιδική καὶ Πιϲιδικόν καὶ Πιοιδεῖϲ μετ᾿ ἐκτάϲεωϲ τοῦ ῑ. l. 26 Hes. l. 27 Hes.)[*](l. 28 St B., idem Βίϲτιροϲ πόλιϲ Θρᾴκηϲ, ὡϲ Πίϲτιροϲ τὸ ἐμπόριον. Hes. Πίϲτα Πίϲτειρα πόλιϲ. — Πίϲτιροϲ etiam E. M. 488, 10. l. 29 St. B. cf. Meinek. l. 30 Hes. l 31 Hes. habet πίτυλοϲ et post πυτία πίτυλοϲ, pro quo ordo πύτυλοϲ, quod praebet Phot., vel πύτιλοϲ postulat, quod posterius restituendum arbitror. l. 32 Hes., Il. Pr. Λ 799. E. M. 673, 54 λέγεται καὶ πιφραύϲκω πλεοναϲμῷ τοῦ ρ.)571