Περὶ ὀρθογραφίας

ὀψὲ δύων ἐν δυϲὶ μέρεϲι λόγου εἰ γὰρ ἦν ϲύνθετον, διὰ τοῦ ῑ ἐγράφετο ὀψιδύων ὡϲ ὀψιμαθήϲ, ὀψιτέλεϲτον. οὕτωϲ δὲ καὶ τὸ «ὀψὲ δύοντα Βοώτην» (Od. ε 272).