Περὶ ὀρθογραφίας

οἰκτίρω οἰκτείρω διὰ τοῦ ῑ γράφεται καὶ διὰ τῆϲ εῖ διφθόγγου. ἔχει δὲ λόγον ἑκάτερα. τὸ γὰρ οἰκτίρω διὰ τοῦ ῑ γράφεται διὰ τὸ οἰκτιρμόϲ γράφεϲθαι διὰ τοῦ ῑ. καὶ πάλιν οἱ Αἰολεῖϲ οἰκτίρω λέγουϲι καὶ οὐχὶ οἰκτέρρω. οἱ δὲ διὰ τῆϲ ε διφθόγγου γράφεϲθαί φαϲιν αὐτό, [*](πύλαι Θηβῶν. Εὐφορίων Θρᾳκί. Ὄγκα γὰρ ἡ Ἀθην κατὰ Φοίνικαϲ. l. 1 E. M. 614, 47, ubi praeceptum melius servatum est quam ap. Ϲhoer. 246, 7.) [*](l. 15 Hes. l. 16 Hes. ct Ep. Cr. 102. 30. l. 17 Choer. 245, 31, E M. 616, 8. l. Il. Pr. 64 et Ξ 73. l. 21 Hes. E. M. 619, 56 ὁ Ἀπολλώνιοϲ λέγει (de adv. p. 538) ὅτι ἐϲτὶν οἴ ἐπίρρημα ϲχετλιαϲτικὸν ἢ θρηνητικόν. ἐκ τούτου γίνεται οἴζω ὡϲ λίαν λιάζω καὶ αἴ αἰάζω. ἐκ δὲ τοῦ οἴζω γίνεται ὀιζύω καὶ κατὰ διάλυϲιν ὀϊζύω καὶ ὀϊζυρόϲ. l. 22 Hes habet οἰΐαϲ. l. 23 Choer. 244, 28, ubi l. 24 οἰκεῖα τὰ ἴδια. ει δίφθογγοϲ ὡϲ κτητικόν, τῆϲ οἰκίαϲ γάρ. Hes.) [*](l. 24 Choer. 246, 25. l. 25 Choer. 244, 26. l. 26 Hes. Theogn. 21, 3.) [*](l. 28 Chocr. 244, 3. 1. 29 fr. 38. l. 30 Choer. 245, 26. Herodianus propter canonem generalem τὰ διὰ τοῦ ειρω scripturam per ει praeoptavisse putandus est et Hes. habet οἰκτείρειν ἐλεεῖν.)

ἐπειδὴ οἰκτερῶ ἐϲτιν ὁ μέλλων. ὅϲα γὰρ ῥήματα ἐν τῷ μέλλοντι ἔχει τὸ ε, καὶ ἐν τῷ ἐνεϲτῶτι τὸ ε ἔχει καὶ ἢ μόνον ἢ μετὰ τοῦ ῑ αὐτὸ ἔχει· μόνον μὲν οἷον νέμω νεμῶ, δέρω δερῶ. μετὰ δὲ ἑτέρου φωνήεντοϲ οἷον κείρω κερῶ, ἐγείρω ἐγερῶ, ἀείρω ἀερῶ. εἰ οὖν οἰκτερῶ φαμεν τὸν μέλλονταϲ διὰ τοῦ ε, δηλονότι ὁ ἐνεϲτὼ διὰ τῆϲ ει διφθόγγου γράφεται.