Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
μεμνέῳτο «ὡϲ μεμνέψτο δρόμου» (ψ 361). προπαροξυνητέον. γράφεται δὲ καὶ ϲὺν τῷ ῑ τὸ ω. οὕτω δὲ καὶ ὁ Ἀϲκαλωνίτηϲ ἐκ τοῦ μεμνέοιτο ἡγούμενοϲ αὐτὸ εἶναι. παρὰ μέντοι Ξενοφῶντι ἄνευ τοῦ ε [*](l. 1 Theogn. 129. 1, qui diserte inter properispomena refert, quare ap. Hes. pro codicis scriptura μεγαλίον potius μεγαλεῖον restituendum fuit: « Orus Milesius in E. M. 587, 7 testis est scribi μετάλλειον, sed in libris Aristophanis (Τελμιϲεῦϲι) διὰ τοῦ γ exaratum reperiri» Schmidt ad Hes. l. c. l. 2 Hes. iure intactum reliquit Scbmidt Musuro ε secludente; conferri potest cum εὐφύεια παῤ Ἀλέξιδι E. M. 462, 23. l. 3 St. B. 439, 5. 1. 6 E. M. 574, 52. qui ab ἐρίζω derivabant, per ῑ scripsisse patet ex Hes. μεγήριτα τίμια μεγαλόχαρτα. cf. Schmidt. 1. 9 E. M. 575, 10, cod. Paris. ap. Bekk. Anecd. 1438, E. Gud. 390, 42. Hes. habet μέζοϲ et μήδεα. l. 14 E. M. 575, 27. Hes. μεθίω, pro quo Musur. recte μεθείω. l. 16 Hes., idem μεθόπιον. l. 17 St. B. Hes. Μεθώνη. l. περὶ ποϲ. 312, 26. l. 21 Hes., E. M. 583, 4. l. 22 Choer. Dict. 281, 28 μελαντείουϲ δ᾿ ἐπὶ πέτραϲ Hes., apud quem Schmidt. ε inseruit ap. Apollon. IV 1707 πέτραϲ Μελαντίουϲ scriptum est. l. 23 Hes., apud quem iure vocabula per ῑ exhibita seclusit Schmidt, in E. M. 587, 48 discrimen futile statuitur μειλίγματα τὰ πραυντικὰ per ει et μιλίγματα δαιτὸϲ τὰ λείψανα. l. 24 St. B. l. 26 Hes. l. 27 Il. Pr. ψ 361 (Schol. ad Arist. l. c.), transiit in E. M., ubi additum est post Xenopbontis scripturam Κράτηϲ δὲ μεμνοῖτο et in fine Πίνδαροϲ δὲ Δωρικώτερον διὰ τῆϲ αι μεμναῖτο (Pind. fr. N. 277). cf. Lob. ad Buttm. II 244.)