Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
λαίαν κτῆϲιν· Δωριεῖϲ ἐπὶ τῆϲ λείαϲ. i. e. λάαν ϲὺν τῷ ῑ.
[*](attribuerit ap. Arcad. 122 et E M. 665, 1. Si quaeritur quomodo hoc de κῷδιον praeceptum in locum alioquin Herodianeum irrepserit, id culpa epitomatorum factum videtur, qui quae Herodianus refellit, cum ipsius Herodiani placitis confundere solent. Puerunt forsitan, qui κώδιον sic explicarent, ut hoc loco factum est, quos contra Herodianus surrexit, sed quae ipse dixit de hac voce, perie runt fortasse ipse scripturam κώδιον sic excusari posse exposuerat, nt κοῖον κῷον τὸ ἐνέχυρον Hes., quod ipsum a κείω propagatum est, subesse sumatur.)[*](l. 5 Choer. 281, 13, Hes. 1 6 Choer. 233, 12, Hes. l. 11 E. 51. 551. 29. Κῷοϲ cum ῑ St. B. 403, 5 τῆϲ Κῶ μονοϲυλλάβου Κῷοϲ καὶ Κώιοϲ ὡϲ Μινώιοϲ. Arcad. 38, 7, Hos Κῶοϲ sine ῑ. De nominibus in υκοϲ cf. Arc. 52, 11. l. 16 Hes. l. 18 prius Hes., alterum E. M. 552, 27. l. Herod. ἐν τῷ περὶ ϲυντάξεωϲ ϲτοιχείων ap. St. B. s. Ἀγβάτανα cf. Hes. s. v. l. 20 Choer. 237, 26 Theogn. 127, 27. l. 22 Choer. 235, 25. l. 23 Choer. 237, 32; 23e, 27. I 27 Hes., apud quem ex hac varia scriptura interpretatur Schmidt. glossam λαγώνεια· λαγοῦ κρέα. — λαγῷα habet etiam E. M. 554, 25 ἐκ τοῦ λαγώϲ γίνεται λαγῷοϲ τὸ ἐπίθετον καὶ λαγῷα κρέα. l. 98 E, M. 554, 26 cf. κώδιον et καλῴδιον. l. 29 Hes.)542