Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἀναρριχᾶϲθαι: παρὰ τὸ ἄρριχοϲ ὁ κόφινοϲ, εὺρίϲκεταικαὶ χωρὶϲ τῆϲ αν ϲυλλαβῆϲ παρ’ Ἱππώνακτι ἀριχῶμαι.

[*](1. 1 Choer. 172, 12. 1. 4 Hes. 1. 5 St. B. s. Ἀλμοργόϲ et Arc. 47, 17.)[*](1. 7 Hes. 1. 8 Choer. 176, 24. Ahrens de dial. Aeol. 51 not. 4. 1. 10 Hes. et Arc. 15, 27 , ex quo accentum perversum ἀμφικτύονεϲ restituιι. In E. M. 90, 51 ἀμφικτιών καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰϲ ῦ ἀμφικτυών ὡϲ τριφάλεια τρυφάλεια Orus explicat, qui ab Herodiano petivisso videtur. 1. 11 Hes s. v. 1. 13 cf. can. gen. E. M. 92, 1 et 42. 1. 14 E. Gud. 49, 39 Choer. 173, 16 διὰ τοῦ ῖ γράφεται. κατᾶ τὴν παράδοϲιν. γράφεται δὲ διὰ τοῦ ἱ, ὅτι τὰ εἰϲ τη λήγοντα κτλ. 1. St. B. et Herod. in Schol. ad Apoll. Α 54, Ἄμβρυϲϲοϲ habet Theogn, 73. 1. 21 Hes., alii ἀνάκαιον vel ἀνάκειον E. M. 98, 30: ἀνάκαιόν τι δεϲμωτήριον παρὰ τοῖϲ Βοιωτοῖϲ οὕτω καλούμενον ὡϲ καὶ παρὰ τοῖϲ Κυπρίοιϲ ὁ κέραμοϲ. ἀξιοῦϲι δέ τινεϲ ἀνάκειον γράφεϲθαι, ὅπερ ἐϲτὶ τὸ Διοϲκουρεῖον, ἄνακεϲ γὰρ οἱ Διόϲκουροι. cf. Schmidt ad Hes. s. v. l. 22 Choer. 178, 23. 1. 23 St. Β.)[*](1. 26 Hes., Lob. Proll. 396 hoc et νηρίτηϲ per ει scribi anotat fortasse non ob aliam causam quam ut iota longum esse indicetur. 1. 27 Βerod. περὶ παθῶν fr. 707 in E.M. 99, 14. Hes. ἀναριχᾶϲθαι ἀναβαίνειν cum simplici ρ scriptum est, sed postea ἀρριχᾶϲθαι. — De scripturae vocabuli ἄρριχοϲ inconstantia cf. Lob. Preli. 337: nihil tam fuxum et instabile quam nomen corbis cophinique ἄρριχοϲ, quod non solum ἀρίϲκοϲ dicitur Hes., sed etiam mutata vocali ὕριχοϲ et ὑρίϲκοϲ additoque sigma ϲὐριχοϲ et ϲυρίϲκοϲ.)

476