Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἀμνίον: τὸ αἱματοδόχον ἀγγεῖον. παρὰ τὸ αἷμα αἱμνίον καὶ. ἀμνίον. ζηνόδοτοϲ δὲ ἐν ταῖϲ ἀπὸ τοῦ δ γλώϲϲαιϲ τίθηϲι τὴν λέξιν κτλ.

[*](1. 1 Choer. 179, 4 et 15. 1. 2 Hes. s. ἄμακιϲ ct ἁματίϲ. 1. 3 Hes. cf. Ahrens de dial. Dor. p. 85 et supra Ἄμαντοι i. q. Ἄβαντεϲ. 1. 4 Hes., E.M 7e, 39. 1. 5 St. B. 1. 7 II. Pr. ε 656 (E M. 78, 20) cf. Φ 162. Hes. consueta commixtione diphthongi ει cum η ἁμαρτει. Dicitur etiam ὁμαρτῇ Hes. Similiter variant ἁμαρτῶ et ὁμαρτῶ, de qmbus agit E.M.623, 20. 1.11 St. B.)[*](1. 13 E. M. 79, 32 et 145, 14 Hes. s. ἁματροχίαϲ, quod Schmidt. oxytonos scribere debuit, et ἁματροχιαί. ef. Mfeinek. ad Celim. p. 153 l. St B. 1. 21 Choer. 175, 29. 1. 23 Choer.176, 6, E. M. 82, 43. E. Orion 18, 12 priorem tantum habet originationea. 1. 26 Choer. 179, 3. 1. 27 Hes. 1," sd 0d. γ 444. Eustath. 1476, 40, E. M. 84, 40. Hes. suis locis habet αἱμνίον ἁμνίον et δάμνια De Zenodoti glossis cf. Düntser de Zenodoti studiis p. 29.)

475