Περὶ ὀρθογραφίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

ἀλείφω. τὸ λει δίφθογγοϲ· τὰ γὰρ ἔχοντα τὸ ο ἀντιπαρακείμενον ἔχει τὸ ε ἐγκείμενον οἷον λέγω λόγοϲ, δέρω δορά, οὕτω καὶ ἀλείφω ἀλοιφή, ὅ ἐϲτι τὸ ἄλειμμα, διὰ τῆϲ ει διφθόγγου τροπῇ τοῦ ο εἰϲ ε. τὰ δὲ ὀνόματα τὰ ἐκ τοῦ ἀλείφω γινόμενα, εἰ μὲν διὰ τοῦ πτ ἐκφέρεται, φυλάττει τὴν ει δίφθογγον, ἀλείπτω ἀλείπτηϲ, ἄλειπτον, ἀνήλειπτον. [*](1. 1 E. M. 54, 52, ubi queo de lapsu Callimachi in sigridcatu dicta sunt, ab epitomatore adlecta videntur paullo post in Methodii articulo haec ab Herodiano profecta videntur: παρὰ τὸ κύω ἄκυτοϲ ἄκυθοϲ ὡϲ λύω λυτόϲ ἄλυτοϲ καὶ ὦρται. ὀρτόϲ ὀρθόϲ. Hes. habet ἄκυθοϲ et ἀκυθῶν ἀγρυπνῶν, in quo fortasse latet ἄκυθον ὄγονον; etiam ap. Arc. 49, 24 ἄκυθοϲ exstat. 1. 3 St. B., Hes. 1. 7 Hes. cf. E. M. 55, 34, Schmidt. Hes. ρ. LXXXVII. 1. 8 Choer. 181, 1.) [*](1. 10 Choer. 176, 14. ct. can. gen. 1. 11 Choer. 181, 29. 1. 13 Choer 179, 17 coll. E M. 61, 32, cui praecepto ex Ϲhoefobosci Orthographia prompto subscriptum est οὕτωϲ Χοιροβοϲκόϲ. Hinc inserui ὡϲ λέγει Ἀπολλώνιοϲ ὀ Ἀρχιβίου. 1.17 Choer. 169, 14, E. M. 61, 41, E. Gud. 33, 20, Theogu. 45,24 Ep. Cr. 1 28, 29. ἀλεῖτιϲ scriptum est in II. Pr. 1 571. 1. 27 Choer. 175, 16.) [*](1. 29 Choer. 175, 8, E. M. 61, 1.)

473
εἰ δὲ διὰ τοῦ φ ἐκφέρεται, ϲύνθετα ὄντα, διὰ τοῦ ι γράφεται οἷον ὑπηλιφήϲ, ἀνυπηλιφήϲ· πρόϲκειται « ϲύνθετα» διὰ τὸ ἄλειφα καὶ ἄλειφαρ ἄλειμμα.