Περὶ ὀρθογραφίας
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ ὀρθογραφίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
15. E. Gud. 289, 31: Κάβιροι: ὁ Ἀλεξίων διὰ τοῦ ι, ὡϲαύτωϲ ὁ Φιλόξενοϲ· καὶ Ἡρωδιανὸϲ λέγει τὴν παράδοϲιν δίφθογγον ἔχειν καὶ. ἴϲωϲ ϲυνέδραμε τῷ μάγειροϲ αἴγειροϲ πέπειροϲ ὄνειροϲ.
16. E. Orion. 17, 14: αἴγειροϲ παρὰ τὸ αἴρεϲθαι εἰϲ ὕψοϲ καὶ αὔξεϲθαι, ὅθεν Ὅμηρόϲ φηϲι (Od. η 106) «μακεδνῆϲ αἰγείροιο». οὕτωϲ εὗρον ἐν τῇ Ὀρθογραφίᾳ Ἡρωδιανοῦ.
E. M. 28, 39: αἴγειροϲ, διὰ τῆϲ ε διφθόγγου· εὕρηται καὶ χωρὶϲ τοῦ ι ὡϲ τὸ «καὶ αἰγέρων ἔφυϲαν εὐγενέϲτεραι». καὶ ὅτι τὰ εἰϲ ροϲ ῥηματικὰ τῇ ει διφθόγγῳ παραλήγεται οἷον μάϲϲω μάγειροϲ, πέπτω πέπειροϲ, ὀνῶ ὄνειροϲ. οὕτωϲ οὖν καὶ ἀΐϲϲω αἴγειροϲ ἢ παρὰ τὸ [*](l. verba ἢ μετὰ του ο — ϲτεῖρα addidi ex Choer Orth. 196, 20. l. 20 τὸ μὲν εἰρά (accentum ex Arcadio 97, 1 in εἶρα mutavi) — l, 23 διὰ τοῦ ι composui ex E. M. 303, 38 coll. Eust. 1060, 36.) [*](ad fr. 15. l. 29 pro ϲυνέδραϲε cum cod. Paris. 2720 in An. Paris. IV 52 scripsi ϲυνέδραμε; pro τὸ μάγειροϲ τῷ μ.)