Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

318. ἀποδῷϲιν: ἐνταῦθα ἀποδῷ, διὸ καὶ τὸ ι ἔχει προϲκείμενον. Il. Pr. Α 129.

[*](251 ef. supra ε 110. 317 cf. supra α 174 et Il. Pr. Z 150.)[*](Θ 35 in exstant: πρωτοπλόον ἐπὶ θηλυκοῦ· ἐπὶ δὲ ἀρϲενκοῦ προπαροξύνεται, cui substitui adnotamentum ex Il Pr. Μ 26 concinnatum. 88 adiie possunt: τὸ γὰρ ἑξῆϲ ἐϲτι ἀφέλεϲκε φᾶροϲ κεφαλῆϲ. 114 de hoc loco Lehrs Arist. p. 319 not. (ed. II): Scilicet legerat illud apud Herodianum, quandam in quibusdam inconstantiam apparere. ef. II. Pr. Ο 705. 119 ef. Il, Pr. B 495.)[*](161 ef. δ 686, Il. Pr. Π 207. 183 ef. ad β 434 188 pro ἐν ῷ scripsi ᾧ, pro ἤπερ codicis B habet Q παρό, sed διαϲαφητικὸν ϲύνδεϲμον per ἤπερ explicat Herod. ap. lo Al. 41, 10. 224 in Q sic scriptum est: ποιητικῶϲ ἐξέτεινε τὸ ι τοῦ Ἡρακλῆι, ὅτι εἰϲ μέροϲ λόγου λήγει καὶ κοινὴ ἐϲτιν, quod collat. Ιl. Pr. ε 887 et 463 transformavi. 307 al enim ἔργ’ ἀγέλαϲτα scripserunt.)

148