Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

119. Ἅλιοϲ: προπαροξύνει ἡ ϲυνήθηϲ ἀνάγνωϲιϲ Ἡρωδιανοῦ. M. τὸ Ἅλιοϲ προπαροξύνεται ὡϲ τὸ Ἄνιοϲ Ξένιοϲ Κρόνιοϲ. H.

145. δεῦρ’ ἄγε καὶ ϲὺ ξεῖνε πείρηϲαι ἀέθλων: ἐνθάδε κατὰ λόγον δοκεῖ ἡ προϲτακτικὴ ἀνάγνωϲιϲ (sc. προπαροξυτόνηϲιϲ) κεῖϲθαι· εἰ γὰρ τὸ ἄγε παρακελευϲτικὸν ἐπίρρημα, ὅπερ ϲημεῖόν ἐϲτι προϲτακτικῆϲ ἐγκλίϲεωϲ, οἰκείωϲ καὶ τὰ τῆϲ ἀναγνώϲεωϲ ἐνεγένετο. Il. Pros. Α 302.

161. ὅϲ θ’ ἅμα νηῒ πολυκληΐδι θαμίζων: γράφεται θαμά. Η.