Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

16. οὐ γάρ οἱ πάρα νῆεϲ: ἀναϲτρεπτέον τὴν πάρα. ἀντὶ γὰρ τοῦ πάρειϲι ἐϲτίν. P.

27. παλιμπετέϲ: ἀντὶ τοῦ παλιμπετεῖϲ ὡϲ «ἐϲ δ’ ἐρέταϲ ἐπιτηδὲϲ ἀγείρομεν» (Α 142). ΒP.

38. ἐϲθῆτά τε δόντεϲ ψιλωτέον τὸ ἐϲθῆτα. πᾶν γὰρ φωνῆεν τὸ ϲ ἔχον ἐπιφερομένου δαϲέοϲ ψιλοῦται, ἀϲχάλλων, ἄϲθμα, ἐϲθλόϲ, ὄϲχοϲ. BHP.

39. Τροίηϲ ἐξήρατο: Τροίηϲ διϲυλλάβωϲ, ἵνα τὴν χώραν ἀκούϲωμεν. P.

40. λαχὼν ἀπὸ ληΐδοϲ αἶϲαν: ἡ ἀπό παρέλκει. διὸ τηρεῖ τὸν τόνον. P.

47. εἵλετο δὲ ῥάβδον: βραχὺ τὸ α τοῦ ῥάβδον. P.

51. λάρ ῳ ὄρνιθι ἐοικώϲ: τὸ λάροϲ βαρυνόμενον ϲυϲτέλλειν θέλει τὸ α. Mon. 35, 16.

71. ἄλλυδιϲ ἄλλ η: τὸ ἄλλη εὐθεῖα, ὅθεν οὐδὲ τὸ ἰῶτα προϲγραπτέον. P.

72. λειμῶνεϲ μαλακοὶ ἴου: τινὲϲ περιϲπῶϲιν, ἵν’ ᾖ κατὰ ϲυναλοιφὴν (sc. μαλακοῖ’ ἴου), οὐκ κ. εὖ Η.

83. ἐρέχθων: ὡϲ κατέϲθων. δῆλον δὲ ἐκ τοῦ «νῆα θοὴν ἐρεχθομένην ἀνέμοιϲι» (Ψ 317). P.

106. ἄϲτυ πέρι ἀναϲτρεπτέον. ἔϲτι γὰρ περὶ ἄϲτυ ὡϲ «ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα (Ι 530). ΗP.

110. ἀπέφθιθεν: ὡϲ κόϲμηθεν. HPQ.

123. ἐν Ὀρτυγίῃ χρυϲόθρονοϲ Ἄρτεμιϲ ἁγνή: Ἀπίων τὸ ἁγνή περιϲπᾷ κατὰ δοτικὴν ἀκούων ἐν Ὀρτυγίῃ ἁγνῇ. HPQ.

129. ἄγαϲθε: ὡϲ δύναϲθε τοῦ δευτέρου α ϲυϲτελλομένου. δυνατὸν δὲ καὶ ὡϲ ἠγᾶϲθε. οἶδε γὰρ αὐτοῦ καὶ τὸ κατὰ διαίρεϲιν ὡϲ τὸ θεαῖϲ ἀγάαϲθε » (119) καὶ « τόφρα οἱ ἠγάαϲθε θεοί (122). P.

146. νῦν: τὸ νῦν ἔφαμεν ἐκτείνεϲθαι παρὰ τῷ ποιητῇ, εἰ μὴ μέτρον κωλύοι. P.

[*](807 ef. Herod. ap. Choer. Diet. 837, 19, Arc. 177.)[*](Ε 27 cf. lo. Al. 15, 24. 38 ef. Il. Pros. Ω 94. 39 ef. Ιl. Pros. Α 129.)[*](40 cf. Lehrs qu. ep. 92. 47 ef. Dichr. 297, 2, Il. Pros. Ω 343. 72 sententiam recte perspexit Cobetus. cf. Il. Pr. Λ 35 λευκοί. 83 hoc dictum esse contra eos, qui ἐρέχθῶν scriberent ut ὀρεχθῶν monet Lob. Rhem. p. 98 adn. 40. cf. Il. Pr. N 809. 110 cf. ll. Pr. Δ 222. 129 pro δύναϲθαι cum Lobeckio El. I 51 scripsi δύναϲθε, post καὶ ὡϲ, quod in cod. sequitur η et parva lacuna, posui ἠγᾶϲθε, Buttm. voluit τιμᾶϲθε. 146 ef. ll. Pr. Φ 428, Γ 97, Κ 105, Lehrs qu. ep. 130.)

143

163. ἴκρια: ὡϲ ἴχνια. HP.

182. δὴ: περιϲπαϲτέον τὸν η. ἔϲτι γὰρ βεβαιωτικόϲ. P.

196. ἐτίθει πάρα πᾶϲαν: ἀναϲτρεπτέον τὴν πρόθεϲιν. P.

208. ἔνθα δέ κ’ αὖθι μένων: ἔνθα δὲ δύο μέρη λόγου. Π. Pr. 398. ἔϲτι δεικτικὸν τῆϲ ἐν τόπῳ ϲχέϲεωϲ, ὥϲτε πρὸ τῆϲ δε ϲυλλαβῆϲ ἡ ὀξεῖα. Il. Pr. Υ 390.

236. ϲτειλειόν: ὀξυτονητέον τὸ ϲτειλειόν. PQ.