De alimentorum facultatibus
Galen
Galen. De alimentorum facultatibus libri tres. Corpus medicorum Graecorum, 5,4,2. Helmreich, Georg, editor. Leipzig; Berlin: Teubner, 1923.
Τὸ μὲν τῶν χηνῶν ὄνομα ϲύνηθέϲ ἐϲτι καὶ τοῖϲ παλαιοῖϲ, τὸ δὲ τῶν ϲτρουθοκαμήλων ἄηθεϲ· ὀνομάζουϲι γὰρ αὐτὰϲ μεγάλαϲ ϲτρουθούϲ. ἤκουϲα δέ ποτε ϲοφιϲτοῦ τῶν εἰϲ τὰ τοιαῦτα προβλήματα λεγόντων, ἔτι μειράκιον ὤν, ἐπιχειροῦντοϲ εἰϲ ἑκάτερα καὶ δεικνύντοϲ ἐνίοτε μὲν ὄρνιθαϲ, ἐνίοτε δ’ οὐκ ὄρνιθαϲ εἶναι ταῦτα τὰ ζῷα. βέλτιον δὲ μὴ τοῦτο ζητεῖν, ἀλλ’ ὁποίαν ἔχει δύναμιν ἡ ἐξ αὐτῶν τροφή. τοῦτ’ οὖν ἀκούϲαϲ παρ’ ἐμοῦ παρ’ ἄλλου μαθήϲῃ κατὰ ϲχολήν, | εἴτ’ ὄρνιθαϲ ὀνομάζειν χρὴ τὰ τοιαῦτα τῶν ζῴων εἴτε μή.
περιττωματικὴ τοίνυν ἡ ϲὰρξ αὐτῶν ἐϲτι καὶ πολὺ δυϲπεπτοτέρα τῆϲ τῶν προειρημένων πτηνῶν ζῴων, οὐ μὴν τά γε πτερὰ χείρω τῶν
ἄλλων ἔχει. πολλοῖϲ γὰρ τῶν πτηνῶν ζῴων, καὶ μάλιϲθ’ ὅϲα μικρὰ καὶ ϲκληρόϲαρκα, καὶ ἡ τῶν πτερῶν φύϲιϲ ἐϲτὶν ἰνώδηϲ τε καὶ ϲκληρά, τινῶν δὲ καὶ ἡ ϲὰρξ ὅλη τοιαύτη, καθάπερ καὶ ἡ τῶν γεράνων, ἃϲ καὶ αὐτὰϲ ἐϲθίουϲιν ἑωλίϲαντεϲ πρότερον ἡμέραιϲ πλείοϲι. μεταξὺ δέ πωϲ τῆϲ τῶν γεράνων τε καὶ χηνῶν ἡ τῶν καλουμένων ὀτίδων ἢ ὠτίδων ἐϲτίν· ἑκατέρωϲ γὰρ ὀνομάζουϲί τε καὶ γράφουϲι τὴν πρώτην ϲυλλαβήν, διά τε τοῦ ο̄ ϲτοιχείου καὶ τοῦ ω̄.