Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- καὶ Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ
- νίκαν παγκρατίου· σθένει τʼ ἔκπαγλος ἰδεῖν τε μορφάεις· ἄγει τʼ ἀρετὰν οὐκ αἴσχιον φυᾶς.
- φλέγεται δὲ ἰοπλόκοισι Μοίσαις,
- μάτρωΐ θʼ ὁμωνύμῳ δέδωκε κοινὸν θάλος,
- χάλκασπις ᾧ πότμον μὲν Ἄρης ἔμιξεν,
- τιμὰ δʼ ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται.
- ἴστω γὰρ σαφὲς ὅστις ἐν ταύτᾳ νεφέλᾳ χάλαζαν αἵματος πρὸ φίλας πάτρας ἀμύνεται,
- λοιγὸν ἄντα φέρων ἐναντίῳ στρατῷ,
- ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων
- ζώων τʼ ἀπὸ καὶ θανών.
- τὺ δέ, Διοδότοιο παῖ, μαχατὰν
- αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα
- Ἀμφιάρηόν τε,
- εὐανθέʼ ἀπέπνευσας ἁλικίαν
- προμάχων ἀνʼ ὅμιλον, ἔνθʼ ἄριστοι
- ἔσχον πολέμοιο νεῖκος ἐσχάταις ἐλπίσιν.
- ἔτλαν δὲ πένθος οὐ φατόν· ἀλλὰ νῦν μοι
- Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν
- ἐκ χειμῶνος. ἀείσομαι χαίταν στεφάνοισιν ἁρμόσαις. ὁ δʼ ἀθανάτων μὴ θρασσέτω φθόνος,
- ὅ τι τερπνὸν ἐφάμερον διώκων