Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- δαιμόνων βουλαῖς. ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς Ὀγχηστὸν οἰκέων
- καὶ γέφυραν ποντιάδα πρὸ Κορίνθου τειχέων,
- τόνδε πορὼν γενεᾷ θαυμαστὸν ὕμνον
- ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν
- εὐκλέων ἔργων· ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν· ἀλλʼ ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει,
- Ἀωσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις·
- ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν
- ἔν τʼ Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος ὤπασεν
- τοιάδε τῶν τότʼ ἐόντων φύλλʼ ἀοιδᾶν.
- οὐδὲ παναγυρίων ξυνᾶν ἀπεῖχον
- καμπύλον δίφρον, Πανελλάνεσσι δʼ ἐριζόμενοι δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων.
- τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωστοι σιωπαί,
- ἔστιν δʼ ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων,
- πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι·
- τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ·
- καὶ κρέσσονʼ ἀνδρῶν χειρόνων
- ἔσφαλε τέχνα καταμάρψαισʼ. ἴστε μὰν Αἴαντος ἀλκὰν φοίνιον, τὰν ὀψίᾳ
- ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ, μομφὰν ἔχει παίδεσσιν Ἑλλάνων ὅσοι Τρῴανδʼ ἔβαν.
- ἀλλʼ Ὅμηρός τοι τετίμακεν διʼ ἀνθρώπων, ὃς αὐτοῦ
- πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν